Kız çocuğunu erkeklerden ayıran en önemli fark bence daha sakin olmaları değil. Zira Eda’yı parka götürdüğümüzde birçok oğlandan daha kıpır kıpır, daha deli hareketler yapan bir kız görüyorum. Kaydırağın basamaklarını ikişer ikişer çıkan, tam tepesinde ayağa dikilen, kollarıyla iki yandan asılıp havada sallandıktan sonra nihayet kaydıraktan salınan, yere indikten sonra da merdivenle bir yere kadar deyip kaydırağı tırmanmak isteyen bir kız. Sadece parkta mı? Evdeki aksiyonları da az değil. Koltuk tepelerinde zıplama, oradan oraya hoplama gibi.Kızlar, erkekler kadar değil ama onlar gibi hareketli artık. Bu genellemenin dışında kalan hanımları sevgiyle öpüyor, annelerini de kıskandığımı itiraf ediyorum.
Kız çocuklarını erkeklerden farklı kılan en önemli şey süs. Kızların daha minik hallerinden bile anlaşılıyor bu yönleri. Yeni bir kıyafeti giyince koşa koşa aynaya gitmeyen yoktur herhalde aralarında. Ufacık çocukları süslemeye, abartı şeyler giydirmeye, hele ki makyaj yapmaya aşırı karşıyım. Ama biz anneler olarak izin versek asla da hayır demezler bunun farkına varıyorum. Mesela Eda, o yaramaz, hareketli, zıpır kız; ben makyaj yaparken “Eda Eda” diye kendini gösteriyor. Yanında oje süremiyorum zaten de tırnaklarımda oje görürse illa kendisine de sürmemi istiyor. Ara sıra direnemiyorum ben de, ojeyle sınırlı kalmak şartıyla dediğini yapıyorum.
Bir de ayakkabı merakı var. Geçen hafta yeni ayakkabı almıştım. Topuklu üstelik. Giymek için ne kıyametler kopardı. Ben bile yürüyemiyorum kızım o ayakkabılarla, senin neyine desem de dinletemedim. Sadece ayakkabı değil, çoraplarıma da takmış vaziyette. Renkli gördüğü çorapları illa giyecek. Benim soket çoraplar Eda’da bot gibi duruyor. Daha fenası ise babasının çoraplarına göz diktiğinde oluyor ki o zaman da çizme niyetine dizimizin üstüne kadar çorap çekiyoruz. 2 yaş sendromu mudur nedir artık etkisi de giderek artıyor. İnadı inat bir çocuk oldu, istediği yapılana kadar tutturma ve gerekirse ağlama halinde. Mesela oyun hamurunu mu gördü, saat gece 10 ve uyku saati geldi. Pijamasını giyip yatması gereken çocuk hamur hamur diye başladı tutturmaya. Şimdi örtü yaz, hamurları çıkar, oynaması için bekle, hamurlu elleri temizle; nereden baksanız yarım saat uykusunun sarkması demek. Bu arada hamur demişken; kızım artık büyüdü ağzına her bulduğunu atmıyor diye geçen haftasonu hamur oynarken yalnız bırakmıştım odada. Sık sık kontrol ettim ne yapıyor diye ama benim olmadığım bir an atmış ağzına bir parça hamuru. Bir geldik yanına dili, ağzının içi komple masmavi! Henüz bunun için erken yaşta olduğumuzu farkettim bu vesile ile.
Süslenecek kadar büyüdü hanımefendi ama henüz oyuncaklarının yenilmeyeceğini bilmiyor :)
Kız anneleri! Ne yapacağız biz bu süslü ve inatçı bücürüklerle?
HB
9 yorum:
Sonuna kadar katılıyorum söylediklerine yada sakinleri bize rastlamamış. Bizim evdede saniye susmayan ve oturmayan bitane varda:))))
bende beklerim
Canımm evett çok güzel ve bizide özetleyen bir yazı olmuş...Kesinlikle ne yapacağını bilemez halde ordan oraya saldırır halde..enerjisini mi atamıyor acaba diye düşünmüyorda değilim.Bütün gün evde bizim babaannemiz her gün parka çıkartamıyor..Gidince gelmek istemiyormuş ağlıyormuş diye..Sıkılıyorlar bütün gün evde..Onun haricinde makyaj konusuna gelince artık oje falan sürmüyorum bende çünkü hemen bende bende diye geliyor...En ufak bir krem bile sürsem bana da çürr diye peşimde dolanıyor...Takılarıma bile el koymuş vaziyette bir yüzük yada bileklik taktığımda anne o benim diyor çıkartmaya çalışıyor.Kız annelerinin işi bu konuda zor sanırım.Allah hepimize kolaylıklar versin..
Ayy adsız olan benim canım seval:)))
BALLI LOKMAM; aynen bize denk gelmemiş demek ki :) belki büyüdükçe uslanırlar kimbilir, bi umut :)
Sevalcim;tahmin ettim zaten sen olduğunu :) Evet takılar da aynı, bir de benim kolyelerimin olduğu bir kutu vardı, boyunun yettiği bir çekmecede. onu keşfedince kaç tane boncuklu kolyeyi darmadağın etti bilemezsin :)
ben şanslıyım şükür sakin bir oğlum var ve bana göre de kız çocukları daha hareketli.
bizimki de makyaj yapmak ,oje sürmek istiyor:)anlatıyorum tamam diyor ama meraktan her seferinde tekrar deniyor şansını:)
Ay yerim ben onu! bakımlı olacak demek ki :)
Şu 2 yaş sendromundan o kadar çok korkmaya başladım ki :) Hayırlara vesile olur inşallah.
Genelde kızlar anneyi, erkek çocuklar baba kişini rol alıyor. Yapabileceğimizin en iyisini yapmaya çalışıyoruz şimdiden.
Eşim evde sigarasını balkonda içer akşamları. Kızımızın görmemesi için perdeyi kapatır. Henüz sigarayı bilmesede bunu yapıyoruz. Ben dişlerimi fırçalarken kızımda babasının kucağında olur, benim yanımda :) Henüz diş fırçalamayı bilmesede bunu yapıyoruz. Bize ortak olacaklarsa ilk olarak bunlara ortak olsunlar.
Tabi ben şimdi konuşuyorum böyle o zamanlar gelincede yazarım :)
Kesinlikle bizim davranışlarımız çok önemli, ne görürlerse aynını yapıyorlar. Uzun bir süre daha dikkatli davranmamız gerekecek.
Sendroma gelince; valla bizde çok fena yeller estiriyor şu ara. Ben ne dersem tersini yapmak istiyor. 2 yaşla sınırlı kalsa keşke. 3 yaş çocuklarının anneleri de aynı şeyden şikayet ediyor.
Yorum Gönder