http-equiv='refresh'/>

12 Ekim 2016 Çarşamba

El yazısı, ömür törpüsü vs

Çok bekledim Eda okula başlayana kadar el yazısı kalkar diye ama olmadı. Hatta daha kötüsü bu sisteme geçildiğinde belirlenen bazı harflerde değişiklik yapıldı bu sene. Örneğin küçük “r” artık farklı yazılıyor. Bazı büyük harflerin bağlantısı değişti vs. şaka gibi. Eğitim sistemi baştan sona şaka zaten. Ama güldürmediği gibi işin içine girince bir de üstüne sinirlendiren bir şaka. El yazısı ile başlamalarının gerekçesi çocukların ellerini hiç kaldırmadan yazmalarını sağlaması. El kasları daha az yoruluyor. Peki ya o harfleri yazacağım diye silgi bitirirken yaşadıkları psikoloji? El kasları çok yoruluyor madem okula başlama yaşını hangi akılla öne aldınız? Gerçekten akıl alır yanı yok.

Eda'nın e harfi, çok güzel değil mi:)


Edalar henüz “L” harfinde. Düz yazıda nasıl kolay değil mi? Alt tarafı bir çizgi. Ama ödev yaparken bizi yoran, üzen, sıkan, bunaltan bir “l” şu an bu. Le de değil LLLLL. Yarabbim biz le öğrendik de ne oldu? Düz yazı ile başladık da ne oldu? Kaslarım yoruldu anne dediğimi neden hiç hatırlamıyorum acaba?

İngilizce öğretmenleri düz yazı da öğrenmelerini istiyor. Yani müfredata göre ikisini birden öğrenmiş olacak bu dönem bittiğinde. İlkokul bittiğinde ise tamamen düz yazı ile devam edecek. Kasları hiç yorulmamış olacak kuzumun. Teşekkürler çok sevgili eğitim sistemi. Beni yazı yazmaktan soğuttun 2 harf ile, daha bunun 27 harfi var. Allah sabır versin. “ğ” ye sıra geldiğinde çıkaracağımız sesler için şimdiden çalışmalara başlasam iyi olur.

Kolay gelsin 1. Sınıf velileri. 

HB

5 Eylül 2016 Pazartesi

Minik bir okullu

Gençken paran olmaz, vaktin bol olur. İş hayatı başlayınca da kazandığını harcamaya vaktin kalmaz. Benimki de o hesap. Yazacak o kadar çok konu var ama zamansızlık yüzünden ertelerken hepsi uçup gidiyor. Bu yazıyla başlangıç yapıp kaldığım yerden devam edeyim istiyorum.
Wordpress’e geçmiştim, orda yeni alan adı filan derken sürem doldu ve şimdi kontrol paneline giremiyorum. Çok teknik bilgim de yok ve yine zamanım olmadığını düşünürsek uğraşamadım, arada yazdığım birkaç yazı gitti. Blogspottan devam ediyorum. Burası bana yeterli sanırım.

Eda bugün ilkokul 1’e başladı. Kocaman oldu. Zor bir sene bizi bekliyor. Okuma yazmayı Susam Sokağından öğrenmiş biri olarak kızımın da çok zorlanacağını sanmıyorum. Bir dönemde öğrenilen bir şey sonuçta ama sorun şu ki düzen oturtmak, sistemli çalışmayı benimsemek anlamında ilk dönem çok önemli. Artık çocukların ilgisini dağıtan çok fazla etken var. Onları ödev başına oturtmak da zor haliyle. Sürekli “Ödevini yap” diyen bir anne yapmaz umarım beni. Anneme ben hiç sıkıntı yaşatmadım, darısı kızımın da başına. Tabi bizim nesil hep böyleydi ve yeni nesil de genelde takip istiyor. Bir de artık tümden gelim yöntemi de bırakılmış. Sesten heceye gidiyorlar malum. Bizim de öğrenmemiz gerekenler olacak galiba.

Aden hiç rahat bırakacağa benzemiyor ablasını. Sürekli peşinde ve Eda’nın elindekileri alma derdinde. Eda odasına kapanıyor, Aden gidip kapısına dayanıyor. Evleri mi ayırsak bu sene diye saçma bi espri bile yaptım şu ana kadar. Önümüzdeki günler bakalım nelere gebe.

Eda’nın sınıfı bugün kura ile belirlendi. Geçen yıldan çok sevdiği arkadaşı ile aynı sınıfa düştü. Kuraları veliler çekti ve de Eda’nınkini babası :) Sevinçten delirdi tabi. Bu sene okul formasına geçiş yaptığımız için ben de ayrı bir sevinçliyim. Haftasonu kırtasiye alışverişi yaptık. Bu yaşımda hala çok severim kırtasiye malzemelerini. Annem de şaşkınım kitap kabı almış Eda’ya. Biz öğrenciyken büyük işti, tüm kitapları defterleri kaplayıp etiketlemek. Şimdi o devir kapanmış, güzel bir gelişme.


Tüm öğrenciler için hayırlı, sağlıklı ve mutlu bir eğitim yılı olmasını diliyorum. Sabah toplantıda, rehber öğretmen çocuklara 12 yıl sonra verilmek üzere mektup yazdırdı velilere. Orda da aynı şeyi yazdık. 12 yılda 1200 tane kavga-gürültüyle geçecek. Daha bunun ergenliği var. Ama ne olursa olsun çocuklarımızın arkasında durmalıyız. Mutlu olsunlar bize yeter.

Popüler Yayınlar

Recent News