Annelerin en büyük hasreti:uyku

Uyku daha doğrusu uykusuzluk şu sıralar bizim hayatımızın tek sorunsalı. O nedenle konuya sadece bu kadar değinerek geçiştiremeyeceğim.

Eda ilk günlerinde geceleri sırf uyuyordu. Emzirmek için 2-2,5 saatte bir uyandırmaya çalışıyordum hatta. Sonraki haftalarda daha geceyi gündüz etmeye başladı. Nihayet gece-gündüz ayrımı yapıldı. Derken ortaya çıkan gaz sancıları ve her sabah artık beklenen ve sabah 4-5 arası kurulmuş gibi düzenli gerçekleşen uyanmalar başladı. Yine de gazını çıkarabilmişse geri uyuyordu. Gündüz uykuları ise 2 saat boyunca ana kucağında sallamama rağmen uyumayacak kadar kötüydü. Çoğu günler es geçiyorduk. Uyurken sessizliğe alışması bu döneme denk gelir. Uyusun yeter ki diye her türlü şeyi denememden dolayı.

4.aydan sonra epeyce düzene girdi. Geceleri de durum iyiye gidiyordu. Bizim yatakta ben yanındayken döne döne uykuya dalıyor ve uyuduktan sonra kendi yatağına geçiriliyordu. Gece emmek için çok az kalkıyordu, bazen de sadece su içip yatağından kalkmadan yeniden uyumaya devam ediyordu. Bunu bozan tek şey diş çıkarma dönemleri oluyordu. Bazı geceler rahatlaması için ağrı kesici verdiğimiz oldu, işe de yaramıştı.

Bu düzen yaklaşık 45 gün öncesine kadar aşağı yukarı böyleydi. Tabii ki bazı geceler çok sık uyanıyordum ama ertesi gece annesine acıyıp normale dönüyordu.

Tatilde ise durum şöyle oldu: gündüz asla emmeden uyumayan, gece de yatağa koyar koymaz ağlayan ve ancak memede susan, saat başı ve bazen daha da sık uyanıp meme isteyen, bazen artık hiç emmiyor uyudu diye yatağa yatırdığım anda çığlığı basan, çoğunlukla yanımızda uyumak isteyen veya yatağındayken çok deli yattığı için sürekli başını, bacağını bir yerlere çarpan ve illa ki bu çarpma sonucu uyanıp yine meme isteyen bir çocuk. Tatildeyken hep birlikte olduğumuz için bu kadar çok aklına geliyordur, belki eve dönünce düzelir dedik. Ne kadar yanıldığımızı anlamak çok sürmedi. Evler değişti de Eda aynı Eda. Anne aynı anne değil ama üstüne bir de çalışmaya başladı. Uykuya hasret ortalıkta dolanır oldu. Benim açımdan zaten zor. Eda için de öyle. Hiç uykusunu alamıyor. Büyüme döneminde uyku ne kadar önemli oysa...

Bu sorunu çözme kısmına gelince...Emin değilim, hem de hiç. Çözüm memeyi bırakmada gizli.

Emin olmadığım 1.şey: memeyi bırakmasını istiyor muyum?

Süt varken emzirmek istiyorum. Besleyiciliği belki çok az ama yine de var. Anne sütü bir nimet. Her damlası kıymetli.

Bırakmasını istiyorum. Emzik haline getirdiği için, uykularımızı bu denli etkilediği için.

2.şey: diyelim ki memeyi bıraktırma kararı aldım, bunu nasıl yapacağım?

Bu kadar düşkün hale gelmişken,o olmadan asla uyuyamazken nasıl bırakacak? Sallamayı denemem söylenebilir, o da işe yaramıyor. Meme dışında hiçbir şey susturamıyor.

Netten yaptığım araştırmalarda uyku eğitimiyle ilgili birçok metod olduğunu gördüm. En çok kullanılanı Ferber yöntemi. Detayları ve bu yöntemi uygulayan annelerin deneyimlerini okumak için aşağıdaki linkler çok faydalı. Bunları okuyanlar mutlak doğruların böyle olduğunu zannetmesin, sadece annelerin kendi bebekleri için yaşadıkları ve belki de başka bebeklerde işe yaramayacak şeyler. Ferber yöntemi uygulamaya karar verenlerin öncelikle Dr. Richard Ferber’in kitabını okumalarını öneririm.

http://dorikus.wordpress.com/2010/11/17/uyumayi-ogrendik-mi/

http://hayalalani.blogspot.com/search/label/ferber%20y%C3%B6ntemi

Bizim için bu yöntemin daha erken olduğuna karar verdim. En azından emzirmeye devam ettiğim sürece. Çünkü Ferber’de çocuğun ağlamasını kesemiyorsun. Sadece ağladıktan sonra giderek artan aralıklarla yanına gidip sakinleştirmeye çalışıyorsun. Eda ne sakinleşecek yapıda ağlıyor, ne de yatağına yatıyor. Yani yatağa koysam bile ayakta durup ağlar 1 saat boyunca. Asla da yatıp uyuyayım demez. Zaten Ferber yönteminde deneme 40 dakikayı aşmamalı. En önemlisi ise uygulayacak kişi, ki bu anne oluyor istikrarlı ve kararlı olmalı. Bir an için bile yaptığım doğru mu diye şüpheye düşmemeli. Ben daha burada takılıyorum zaten. Aklımda bir yığın soru işaretiyle olmaz bu. Kısaca şimdilik erken.

Diğer konuya dönersem; yaptığım hata biliyorum ki şu oldu...Eda bu kadar meme bağımlısı olmadan, 11.ay gibi ayıracaktım memeden. Hatta daha da büyük bir hatam var ki o da ne olursa olsun emziğe alışmasını sağlayacaktım. O gerçekten kurtarıcı oluyor. Deneyimsizlik...

Çok bunalım bir yazı oldu farkındayım. Etkilenmemek mümkün değil. Yine de atlatacağımızı biliyorum. Eninde sonunda düzelecek.. Daha büyük sorunlar gelmesin başımıza, bunlar çoğu annenin yaşadığı şeyler. #uykusuzannelerkulubu’nden biliyorum. Uykusuzluk her annenin gerçeği. Her birinin de çözümü, metodu farklı. Çünkü her birinin bebeği birbirinden çok farklı. Ben şu an kararsızlık içindeyim. İnternette konuştuğum annelere danışıyorum, fikirlerini alıyorum ancak biliyorum ki kararı verecek olan da uygulamaya geçirecek ve sonuçlarına katlanacak olan da benim.

HB