Doğum fotoğrafçısı baba

Doğumdan önce: Babalar doğuma kesinlikle girmelidir.

Doğumdan sonra: Hiç gerek yok.

Bu bizim öykümüzde böyle; yoksa hala babaların doğuma girmesi gerektiğini düşünüyorum. Yalnız bir şartla: baba gerçekten istiyorsa. Öyle lafta veya eşinin istemesiyle değil ama gerçekten kendisi en başından beri istiyorsa. Eşim hiçbir zaman ben doğuma gireceğim mutlaka diye bir şey söylemedi. Ben de bunun için tutturmadım işin doğrusu. Olan şuydu; “ben gireceksin değil mi” demiştim; o da “bakarız” demişti. Yani bu benim için evetle aynı anlama geliyordu. Karşı değildi sonuçta. Destek olmak,o ana tanıklık etmek dışında doğumda bulunmanın diğer bir boyutu da fotoğraf çekmekti bizim için. Doğum fotoğrafçısı gereksiz (!) bulunmuştu ve  eşim tarafından halledilebilecek bir iş olarak görülmüştü fotoğraf meselesi.

Ameliyathaneye götürülüp epidural işlemleri tamamlandıktan biraz sonra eşim de içeriye alındı. Çok gergin görünüyordu. Yanıma oturttular ama yüzü o kadar fenaydı ki anestezi uzmanı benimle ilgilenmeyi bırakıp eşime döndü. İyi misiniz diye sordular hatta. Ben gayet rahattım,sadece heyecan vardı ama eşim direkt ortamdan etkilenmişti. Durum böyleyken bana hiçbir faydası olmadı elbette. Bebek doğup muayene edildikten sonra da onunla birlikte derhal orayı terketti zaten J Fotoğraf mı? Ebelerin hatırlatmasıyla birkaç fotoğraf ve 1 tane video çekmeyi başardı sevgili kocacığım. Güzel anılar ama profesyonel çekimi tercih ederdim. Yine de kendisine beni kırmadığı için teşekkür ederim. Pişman olsa da eminim kuzusunun ilk dakikalarına tanık olduğu için mutludur.

HB