Kız çocuğu denince akla gelir hemen onu süslemek, cicili bicili giydirmek. Mağazalar da öyle güzel kıyafetlerle dolu ki, mini mini şortlar, askılı elbiseler, kısacık etekler, insanı özendiriyor almaya. Erkek tarafını hediye vesilesi olmadıkça gezmiyorum ama onlar için de satılan cepli şortlara, askılı tulumlara ama en çok da pantalon askılarına bayılıyorum. Şimdiki çocuklar pek şanslı ama anne babaları pek öyle sayılmaz. Zira el kadar kıyafetler biz yetişkinlerinkinden pahalı. Üstelik kullanım sürelerini düşününce maliyeti daha da katlanıyor. Eda doğduktan sonra daha doğrusu hamile kaldığım tarihten itibaren çocuk kıyafetlerine ilgim oluştuğundan bu tarz kıyafetler satan bir butik açma hayalim ortaya çıktı. Sadece hayal olduğunu belirtmeliyim. Kimilerinin cafe açma hayali vardır, ondan farksız durumda şu an. Maliyetten sözü bu hayale getirerek konuyu saptırdım, neyse..
Eda’nın ufak kalan kıyafetlerini ayıkladım haftasonu ve birçoğunun sadece 1 defa kullanılarak küçülmüşlerin yanına ayrıldığını gördüm. Örneğin Kurban Bayramı için aldığım elbise ve üzerine giydiği hırka. Bayramda daha dört aylıktı, ayakta bile duramayan bir bebeğe elbise almanın gereksizliğini giydirdiğim an anladım zaten. Sürekli kucakta durduğundan elbise yukarıya toplandı durdu. Üzerine giydiği hırka ise kalındı ama ne mont yerine geçecek kalınlıkta ne de her zaman giydirilebilecek kadar ince. Zaten tüm kış ne kadar dışarıya çıktık ki.. Keza astranotu da çok az kullanıldı. Çoğunlukla doktora gidip gelirken giydi. Sanki kara kışta hastaneye yürüyerek gidiyoruz da.. Gereksiz alışveriş konusunda akıllanmış olsam keşke ama geçen hafta penye şortlardan aldım birkaç tane evdekiler yetmediği için. Sonra? Eda’nın doğum gününde bir sürü şort, t-shirt, elbise hediye geldi. Aldığım kıyafetlerin bir çoğunun kaderi yine bayramlıklarınki gibi olacak.
Sağolsunlar birkaç tanıdık kendi çocuklarından kalan kıyafetleri bana gönderiyor. Bu konuda hiç takıntım olmadığı için de seve seve kullanıyorum. Çok güzel kıyafetler geliyor, o ayrı ama marka ve model ayırt etmeden tümünü giydiriyorum. Özellikle eşofman, penye body gibi şeyler çok iyi oluyor evde giymesi için. Ben de yepyeni Eda kıyafetlerini ayırırken içim gidiyor hiç kullanmadıklarım olunca ama kardeş olursa diye de veremiyorum henüz. Eninde sonunda kullanılmasını sağlayacağım bir gün ama bakalım kime kısmet olacak.
Kıyafet neyse de daha aylar öncesinden alınmış tokalar hala kullanılmayı bekliyor. Saçlarımız yeni yeni uzadığı için ben minicik de olsa topluyorum artık. Hevesimi almanın yanı sıra sıcakta çekilmediği için Eda’yı da kurtarmış oluyorum. Tabii o daha bu nesneyle yeni tanıştığı için işlevini bilmiyor. Kafasında bir şey olması ona tuhaf geliyor ve hemen çıkarmak istiyor. Alıştırma safhasındayız.
Süs demişken; bazıları kulağını deldirmeyecek misiniz diye soruyor. Daha düşünmüyorum. Tokayı bile takmak istemeyen çocuk kulağında küpeyi tutar mı? Çekiverir kulağından mazallah..Erkek mi kız mı sorularıyla karşılaşmamız süredursun şimdilik küpe ile bunu belli etme niyetinde değilim. Toka ile olabilir ama J
HB
0 yorum:
Yorum Gönder