HB
12 Ekim 2012 Cuma
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Popüler Yayınlar
-
Çizim konusunda yeteneksizliği üst seviyelerde olan bir anneye sahip olmak çocuğumun suçu değil. Bir şey çizip önüne koyamıyorum ki o da ba...
-
Yara izlerini fotoğraf albümüne benzetirim. Her biri, o izin oluştuğu “an”ı gözlerimizin önüne getirir. Afacanlıklarımıza, sakarlıklarımıza...
-
“Voglio mangiare pizza” Eda’ya bir zamanlar İtalya’ya giderse aç kalmaması için öğrettiğimiz bir cümleydi. Pizzayı ailece seviyoruz. Bursa’...
-
Kız çocu ğ u denince akla gelir hemen onu s ü slemek, cicili bicili giydirmek. Ma ğ azalar da öyle güzel kıyafetlerle dolu ki, mini mini ş o...
-
Haberlere gönül rahatlığıyla bakabildiğim bir ülkede yaşamak istiyorum. Gündemin bu kadar hızlı değişmediği.. Bir hiç uğruna insanların ya...
-
30. hafta Bu haftanın sonunda evimiz misafirlerimizle şenlendi. Birkaç haftalığına da olsa annemler geldi. Onlarla birlikte Buket a...
-
Kimseyi değiştirmeye çalışmak mümkün değil. Daha doğrusu bunun için çabalamak gereksiz. Çünkü değişim hem zor hem de başkasının istemesiyle ...
-
Haftasonu için film seçimi yapmam lazımdı. Skyfall, yani James Bond’un son filmi ya da Bulut Atlası. İkisi de cazipti. İlkine Javier Bardem...
-
Gereksiz şeylerle dolu ev daha önce yazdığım gibi. Yeterince araştırmamışım zamanında veya tavsiyelere rağmen kendi bildiğimi okumuşum. Eda’...
-
Yeşil Anne ile Burcu’nun şu yazısı sayesinde tanıştım. Henüz tüm ürünleri deneme şansım olmadı ancak bulaşık deterjanları ve yanlarında h...
4 yorum:
yazınız harika olmuş çok beğendim :)
yazdıklarının hepsine katılıyorum Haticecim. bir kadın anne olduktan sonra kendini, insanlıgını unutmamalı. kendini tamamen çocuguna adamak demek, kendine ait tüm varlıgını çöpe atmak demek ve bu durumda da cocuguna annelik yapacak, model olacak bir birey kalmıyor ortada. ama bence bunun dengesi de cok onemli. kendimi ihmal etmeyeyim diye cocugunu ihmal eden de o kadar cok anne-baba var ki. cocuk resmen tabiat ana sayesinde buyuyor:) nerdeyse bakıcısını annesi sanıyor. bizi bu kadar arada bırakan, boyle parçalanmamıza neden olan da aslında çalışan kadın oluşumuz sanırım. zaten cocugumu butun gun goremiyorum diye iş dışı tum zamanı ona ayırmak istiyoruz. bu sefer de kendi varlığımızı yitiriyoruz. bazen işi bırakıp Daf okula başlayana kadar sadece onunla ilgilenmek istiyorum mesela. sonra da çalışmadan nasıl ben olurum diyorum.
durununannesi; çok teşekkür ederim.
Burcucum; bence de asıl mesele kadınların iş hayatına atılmasıyla başladı. Bu kadar sorumluluğun üstüne bir de çalışma zorunluluğu eklenice bocaladık resmen. Sürekli ikilemler içindeyiz. Hem kendimiz için bir şeyler yapmak istiyoruz hem de hep çocuğumuzla vakit geçirelim istiyoruz. Bu düşünce bile bizi yoruyor aslında.
Yorum Gönder