HB
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Popüler Yayınlar
-
Eskiden Bodrum denince aklıma hep aynı tablo gelirdi: beyaz evler arkasında masmavi bir deniz ve tarihi Bodrum kalesi. Koylarını falan bilme... -
Bu aralar en çok sorulan soru “iki çocuk zor değil mi?”. Cevabım şu “iki çocuk kolay değil ama asıl zor olanı minik çocuk”. Tek de olsa beb...
-
Kitap okumak beni darmadağın ediyor. Hikayenin yarattığı etki değil söz ettiğim. Bunun yanısıra beni o kadar uykusuz bırakıyor ki gözlerim ... -
Haftasonu 1 yaş aşılarımız yapıldı. Artık aşılar her zamankinden daha zor geçiyor. Çünkü her şeyden anlamaya başladı küçük hanım ve doktorun...
-
Yeni bir seri başlattım, bazılarınızın sıkılıp belki de okumayacağı. Ama benim için eğlenceli olacak. Hamilelik sürecini hafta hafta fotoğr... -
Gençken paran olmaz, vaktin bol olur. İş hayatı başlayınca da kazandığını harcamaya vaktin kalmaz. Benimki de o hesap. Yazacak o kadar çok ...
-
Dün babycenter forumda gezinirken benim gibi Mart 2015’te doğum yapacak annelere bir soru sormak geldi aklıma. Ülkelerinde doğum izninin ne... -
Çok büyük bir keyifle başladığımız ve bazı özel sebeplerle artık ilgilenemediğimiz Lucellomuzdan geriye kalanlar hakkında bir duyurum var. ... -
Çok bekledim Eda okula başlayana kadar el yazısı kalkar diye ama olmadı. Hatta daha kötüsü bu sisteme geçildiğinde belirlenen bazı harflerd... -
Cumartesi günü Eda’nın okul arkadaşlarından birinin doğum günü partisi vardı. Konsept olarak daha önce katılmadığımız türden bir parti oldu...
4 yorum:
yazınız harika olmuş çok beğendim :)
yazdıklarının hepsine katılıyorum Haticecim. bir kadın anne olduktan sonra kendini, insanlıgını unutmamalı. kendini tamamen çocuguna adamak demek, kendine ait tüm varlıgını çöpe atmak demek ve bu durumda da cocuguna annelik yapacak, model olacak bir birey kalmıyor ortada. ama bence bunun dengesi de cok onemli. kendimi ihmal etmeyeyim diye cocugunu ihmal eden de o kadar cok anne-baba var ki. cocuk resmen tabiat ana sayesinde buyuyor:) nerdeyse bakıcısını annesi sanıyor. bizi bu kadar arada bırakan, boyle parçalanmamıza neden olan da aslında çalışan kadın oluşumuz sanırım. zaten cocugumu butun gun goremiyorum diye iş dışı tum zamanı ona ayırmak istiyoruz. bu sefer de kendi varlığımızı yitiriyoruz. bazen işi bırakıp Daf okula başlayana kadar sadece onunla ilgilenmek istiyorum mesela. sonra da çalışmadan nasıl ben olurum diyorum.
durununannesi; çok teşekkür ederim.
Burcucum; bence de asıl mesele kadınların iş hayatına atılmasıyla başladı. Bu kadar sorumluluğun üstüne bir de çalışma zorunluluğu eklenice bocaladık resmen. Sürekli ikilemler içindeyiz. Hem kendimiz için bir şeyler yapmak istiyoruz hem de hep çocuğumuzla vakit geçirelim istiyoruz. Bu düşünce bile bizi yoruyor aslında.
Yorum Gönder