HB
12 Ekim 2012 Cuma
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Popüler Yayınlar
-
Arkadaşımın keşfettiği, benimse hemen yararlandığım, yakın çevremde hızla popüler olan bir siteden bahsedeyim. http://www.sevgilikitabi.com...
-
İşler o kadar yoğun ki bu hafta, her akşam başımda ağrılarla, gözlerim yanar halde eve dönüyorum. Yine böyle bir günün sonunda gece dinlene...
-
Nüfusumuz yaşlanıyormuş. Hani genç nüfus fazlaydı ülkemizde? Ne ara bunlar yaşlandı da oran olarak genç nüfusun üzerine çıktılar? Ben arada...
-
Çok büyük bir keyifle başladığımız ve bazı özel sebeplerle artık ilgilenemediğimiz Lucellomuzdan geriye kalanlar hakkında bir duyurum var. ...
-
Çok bekledim Eda okula başlayana kadar el yazısı kalkar diye ama olmadı. Hatta daha kötüsü bu sisteme geçildiğinde belirlenen bazı harflerd...
-
“Voglio mangiare pizza” Eda’ya bir zamanlar İtalya’ya giderse aç kalmaması için öğrettiğimiz bir cümleydi. Pizzayı ailece seviyoruz. Bursa’...
-
Cumartesi günü Eda’nın okul arkadaşlarından birinin doğum günü partisi vardı. Konsept olarak daha önce katılmadığımız türden bir parti oldu...
-
Dün gelen ilginç bir mail hakkında yazmak istiyorum. Şarap sevenler dikkat! Önce gelen maili değiştirmeden aktarıyorum. Yazan kişinin kim ol...
-
Genel olarak sosyal medyadaki çekilişlere katılan biri değilim. Aslında sosyal medya ile sınırlamayayım, büyük AVM’lerde araba çekilişleri ...
-
Bazen müzik dinlemek istediğimde hazır bir playlist olsa da sırasıyla çalsa diyorum. Ama hepsi de sevdiğim şarkılardan oluşsun, dinlerken a...
4 yorum:
yazınız harika olmuş çok beğendim :)
yazdıklarının hepsine katılıyorum Haticecim. bir kadın anne olduktan sonra kendini, insanlıgını unutmamalı. kendini tamamen çocuguna adamak demek, kendine ait tüm varlıgını çöpe atmak demek ve bu durumda da cocuguna annelik yapacak, model olacak bir birey kalmıyor ortada. ama bence bunun dengesi de cok onemli. kendimi ihmal etmeyeyim diye cocugunu ihmal eden de o kadar cok anne-baba var ki. cocuk resmen tabiat ana sayesinde buyuyor:) nerdeyse bakıcısını annesi sanıyor. bizi bu kadar arada bırakan, boyle parçalanmamıza neden olan da aslında çalışan kadın oluşumuz sanırım. zaten cocugumu butun gun goremiyorum diye iş dışı tum zamanı ona ayırmak istiyoruz. bu sefer de kendi varlığımızı yitiriyoruz. bazen işi bırakıp Daf okula başlayana kadar sadece onunla ilgilenmek istiyorum mesela. sonra da çalışmadan nasıl ben olurum diyorum.
durununannesi; çok teşekkür ederim.
Burcucum; bence de asıl mesele kadınların iş hayatına atılmasıyla başladı. Bu kadar sorumluluğun üstüne bir de çalışma zorunluluğu eklenice bocaladık resmen. Sürekli ikilemler içindeyiz. Hem kendimiz için bir şeyler yapmak istiyoruz hem de hep çocuğumuzla vakit geçirelim istiyoruz. Bu düşünce bile bizi yoruyor aslında.
Yorum Gönder