HB
12 Ekim 2012 Cuma
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Popüler Yayınlar
-
İşler o kadar yoğun ki bu hafta, her akşam başımda ağrılarla, gözlerim yanar halde eve dönüyorum. Yine böyle bir günün sonunda gece dinlene...
-
Hayatımda ilk kez bir kitabı yüzümde tebessüm ile okudum. Hatta tebessümün biraz ötesinde baya baya güldüğüm yerler oldu. Mizahi tarafı yan...
-
Sabah sabah pijamalarla bana “anne deni dot şeviyom” diyen bir minik kuş yavrusu var evde. Aynı kuş “anne den dot güzel bi kızsın” derse ar...
-
Herkes sonbaharı severken ben bu mevsimi hiç sevmediğimi itiraf ediyorum. Birkaç sebebi var bunun. Atlet giyme dönemi başlıyor sonbahar...
-
Haftasonu yeni yerler keşfettik. Bursalı okuyucuların yararlanması için beklemeden paylaşmak istedim. İlki Uzan Kayapalı Et Mangal. Geçen h...
-
Salça, tarhana, turşu işleri Markette hepsi istemediğin kadar, çeşit çeşit duruyor raflarda. Evde uğraşan çok da insan kalmadı. Ev yapı...
-
Cumartesi akşamı Anatolium’daki Pepee etkinliğine gittik. Çekilir bir karakter değil ama kız seviyor ne yapalım. Biz de eğlenmeye çalıştık ...
-
Önümüzdeki Eylül Eda’yı anaokuluna başlatmayı düşünüyoruz. Evde çok sıkılıyor tüm gün ve gelişimi için de faydalı olur diyerek, duyanların ...
-
Artık benim de kızım konuşmaya başladı. Konuşmaya başladı dediysem öyle herkesin anladığı dilden değil aksine sadece bizim anlayacağımız şe...
-
Keyifsizim şu ara, o yüzden bloga da yazmadım. Tabii yoğunluk da bir diğer sebep. Hem geçen hafta hem de dün İstanbul’a gittim işle alakalı...
4 yorum:
yazınız harika olmuş çok beğendim :)
yazdıklarının hepsine katılıyorum Haticecim. bir kadın anne olduktan sonra kendini, insanlıgını unutmamalı. kendini tamamen çocuguna adamak demek, kendine ait tüm varlıgını çöpe atmak demek ve bu durumda da cocuguna annelik yapacak, model olacak bir birey kalmıyor ortada. ama bence bunun dengesi de cok onemli. kendimi ihmal etmeyeyim diye cocugunu ihmal eden de o kadar cok anne-baba var ki. cocuk resmen tabiat ana sayesinde buyuyor:) nerdeyse bakıcısını annesi sanıyor. bizi bu kadar arada bırakan, boyle parçalanmamıza neden olan da aslında çalışan kadın oluşumuz sanırım. zaten cocugumu butun gun goremiyorum diye iş dışı tum zamanı ona ayırmak istiyoruz. bu sefer de kendi varlığımızı yitiriyoruz. bazen işi bırakıp Daf okula başlayana kadar sadece onunla ilgilenmek istiyorum mesela. sonra da çalışmadan nasıl ben olurum diyorum.
durununannesi; çok teşekkür ederim.
Burcucum; bence de asıl mesele kadınların iş hayatına atılmasıyla başladı. Bu kadar sorumluluğun üstüne bir de çalışma zorunluluğu eklenice bocaladık resmen. Sürekli ikilemler içindeyiz. Hem kendimiz için bir şeyler yapmak istiyoruz hem de hep çocuğumuzla vakit geçirelim istiyoruz. Bu düşünce bile bizi yoruyor aslında.
Yorum Gönder