HB
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Popüler Yayınlar
-
Gençken paran olmaz, vaktin bol olur. İş hayatı başlayınca da kazandığını harcamaya vaktin kalmaz. Benimki de o hesap. Yazacak o kadar çok ...
-
Çok bekledim Eda okula başlayana kadar el yazısı kalkar diye ama olmadı. Hatta daha kötüsü bu sisteme geçildiğinde belirlenen bazı harflerd... -
Yunanistan...Yaşadığım şehrin en yakın komşu ülkesi. II.Murad’ın fethinin ardından 550 yıldan fazla Osmanlı hakimiyetinde kalmış, ülkemizle... -
Çok büyük bir keyifle başladığımız ve bazı özel sebeplerle artık ilgilenemediğimiz Lucellomuzdan geriye kalanlar hakkında bir duyurum var. ... -
Bir meslek grubuyla daha ilişkimi kesmiş, azami düzeye indirmiş bulunuyorum. Kuaförler! Artık size muhtaç değilim hahaaayt! Bu kolay olmadı... -
Hamilelikte çatlak korkulu rüya olmakla birlikte vücut yapısı müsaitse önlemenin pek de mümkün olmadığını söyleyenler var. Yani o kullandığ... -
İşlerin yoğunluğu yıl sonunda iyice arttığından bu ara ne blogları okuyabiliyorum, ne yazı yazabiliyorum. Az ve öz olsa da yılın son haftası... -
Aden’in yolculuk fobisi o kadar artmıştı ki annemden eve giderken 15-20 dakikalık yolda bile sıkılıp ağlamaya başlıyordu. Anakucağının için... -
Eda her ne kadar babasının etkisinde kalıp “off anneeee yine mi fotoğraaaf” diye söylense de genel olarak poz vermeyi çok seviyor. Profes...
-
Çocuklar için dediğim 2-3 yaş çocukları için aslında. Bir de bizimkinden dolayı genelde kızların sevebileceği tarz uygulamalar yüklüyorum. ...
4 yorum:
yazınız harika olmuş çok beğendim :)
yazdıklarının hepsine katılıyorum Haticecim. bir kadın anne olduktan sonra kendini, insanlıgını unutmamalı. kendini tamamen çocuguna adamak demek, kendine ait tüm varlıgını çöpe atmak demek ve bu durumda da cocuguna annelik yapacak, model olacak bir birey kalmıyor ortada. ama bence bunun dengesi de cok onemli. kendimi ihmal etmeyeyim diye cocugunu ihmal eden de o kadar cok anne-baba var ki. cocuk resmen tabiat ana sayesinde buyuyor:) nerdeyse bakıcısını annesi sanıyor. bizi bu kadar arada bırakan, boyle parçalanmamıza neden olan da aslında çalışan kadın oluşumuz sanırım. zaten cocugumu butun gun goremiyorum diye iş dışı tum zamanı ona ayırmak istiyoruz. bu sefer de kendi varlığımızı yitiriyoruz. bazen işi bırakıp Daf okula başlayana kadar sadece onunla ilgilenmek istiyorum mesela. sonra da çalışmadan nasıl ben olurum diyorum.
durununannesi; çok teşekkür ederim.
Burcucum; bence de asıl mesele kadınların iş hayatına atılmasıyla başladı. Bu kadar sorumluluğun üstüne bir de çalışma zorunluluğu eklenice bocaladık resmen. Sürekli ikilemler içindeyiz. Hem kendimiz için bir şeyler yapmak istiyoruz hem de hep çocuğumuzla vakit geçirelim istiyoruz. Bu düşünce bile bizi yoruyor aslında.
Yorum Gönder