HB
12 Ekim 2012 Cuma
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Popüler Yayınlar
-
Durum analizi yapmam işe yarayabilir mi acaba? En azından içimi dökmem beni biraz rahatlatacaktır. Öyle umuyorum. Eda yumurcağı 15 ayını bit...
-
Ahmet Ümit kitaplarını bayılarak ve merakla okumama rağmen Bab-ı Esrar nedense aylarca elimde sürünen bir kitap oldu. Arada bir sürü kit...
-
İşler o kadar yoğun ki bu hafta, her akşam başımda ağrılarla, gözlerim yanar halde eve dönüyorum. Yine böyle bir günün sonunda gece dinlene...
-
Yatarıcı aramalarınız sayesinde bu seriye devam ediyorum. Bilmem siz seviyor musunuz ama ben yazarken eğleniyorum her defasında. çe...
-
Gençken paran olmaz, vaktin bol olur. İş hayatı başlayınca da kazandığını harcamaya vaktin kalmaz. Benimki de o hesap. Yazacak o kadar çok ...
-
Türk yazarlar kitaplığımı doldurmaya devam ediyor. Çok iyi kitaplar çıkıyor kalemlerinden. “Çıplak ve Yalnız” da bunlardan biri. Hamdi Ko...
-
Çok bekledim Eda okula başlayana kadar el yazısı kalkar diye ama olmadı. Hatta daha kötüsü bu sisteme geçildiğinde belirlenen bazı harflerd...
-
SadeAnne facebook sayfasını kapattığımı duyurmak istiyorum. Sebebi engellemek zorunda kaldığım yeni kullanıcıların sayfayı izlemeye almas...
-
“Voglio mangiare pizza” Eda’ya bir zamanlar İtalya’ya giderse aç kalmaması için öğrettiğimiz bir cümleydi. Pizzayı ailece seviyoruz. Bursa’...
-
Bebek arabası: Bebekli ailelerin dostu, bekar ve anlayışsız Türk insanının düşmanı. Geçen sene Alaçatı’nın kalabalığında gezerken...
4 yorum:
yazınız harika olmuş çok beğendim :)
yazdıklarının hepsine katılıyorum Haticecim. bir kadın anne olduktan sonra kendini, insanlıgını unutmamalı. kendini tamamen çocuguna adamak demek, kendine ait tüm varlıgını çöpe atmak demek ve bu durumda da cocuguna annelik yapacak, model olacak bir birey kalmıyor ortada. ama bence bunun dengesi de cok onemli. kendimi ihmal etmeyeyim diye cocugunu ihmal eden de o kadar cok anne-baba var ki. cocuk resmen tabiat ana sayesinde buyuyor:) nerdeyse bakıcısını annesi sanıyor. bizi bu kadar arada bırakan, boyle parçalanmamıza neden olan da aslında çalışan kadın oluşumuz sanırım. zaten cocugumu butun gun goremiyorum diye iş dışı tum zamanı ona ayırmak istiyoruz. bu sefer de kendi varlığımızı yitiriyoruz. bazen işi bırakıp Daf okula başlayana kadar sadece onunla ilgilenmek istiyorum mesela. sonra da çalışmadan nasıl ben olurum diyorum.
durununannesi; çok teşekkür ederim.
Burcucum; bence de asıl mesele kadınların iş hayatına atılmasıyla başladı. Bu kadar sorumluluğun üstüne bir de çalışma zorunluluğu eklenice bocaladık resmen. Sürekli ikilemler içindeyiz. Hem kendimiz için bir şeyler yapmak istiyoruz hem de hep çocuğumuzla vakit geçirelim istiyoruz. Bu düşünce bile bizi yoruyor aslında.
Yorum Gönder