Şimdiki aklım olsa

Gereksiz şeylerle dolu ev daha önce yazdığım gibi. Yeterince araştırmamışım zamanında veya tavsiyelere rağmen kendi bildiğimi okumuşum. Eda’nın odasındaki mobilyalar da şimdiki zevkime hitap etmiyor. Ne biçim zevkse bu, 1 senede nasıl böyle değişiyor anlamadım. Aslında kullanmayla da alakalı biraz. Dükkanları gezerken tamam işte bu çok güzel deyip alıyoruz da eve gelince, eşyalar bizimle yaşamaya başlayınca durumlar değişiyor hesap edemediğimiz bir biçimde.

Uzayan yatak çok kullanışlı. Üzerindeki çekmeceleri indiririz, büyüyene kadar kullanırız böylece. 1 senede benim zevkim değişiyor, yazık o çocuk bebekliğinde yattığı yatağı mı kullanacak eşşek kadar olana dek? Ne gerek var sanki uzamasına? Ikea’da satılan minik yataklardan alsaydık da sonra kızımızla birlikte onun da sevdiği bir oda takımı seçseydikya! Şimdiki aklım yokmuş ki...

Bizim kullandığımız mobilyalarda da aynı..O hantal koltukları alırken aklım nerelerdeymiş acaba? Nesini beğenmiş olabilirim ki?

Sonra o kocaman televizyon ünitesi..Estetik bile durmuyor şimdi bakınca. Ufak bir şey alsak ya da direkt duvara monte etsek iyiymiş. Akıl işte..

Tek tuş bulaşık makinesi..Program ayarlamama gerek yokmuş. Makine o kadar akıllı ki içindeki bulaşıkların kirlilik oranını tespit edip ona göre kendisi uygun programı buluyormuş. Vay canına! Peki o zaman neden hep aynı su,elektrik tüketimiyle çalışıyor? Daha önemlisi bulaşıkları tertemiz yıkamıyor? Klasik bulaşık makineleri dururken gitmiş bunu almışım. Sanki çok zor program ayarlamak!

Bunlarla sınırlı değil ama neyse ki eşyalarla sınırlı değişen zevkler..Evi komple değiştirsek ne fayda, bir süre sonra yenilerin de sonu aynı olacak. Eskitmek nasip olsun hepsini, gerisi çok da mühim değil sanırım.

HB