Bebek ziyareti

Doğumdan sonra değişen bir alışkanlığım benim bu konu. Önceleri yakın arkadaşlarım veya akrabalarımdan doğum yapanları ev ziyaretinden önce bir de hastanede ziyaret etmek isterdim. Şimdi ise doğum yapan çok çok yakınım olmadığı sürece hastane ziyaretini es geçiyorum.

Normal doğum olduysa; anne saatler süren bir doğum yaşamış olabilir. O yorgunluğun ardından tek yapmak istediği pamuk gibi yumuşak yavrusunun mis kokusunu içine çekmektir.

Sezaryen olduysa; kendi doğumumdan örnek verirsem..Sabahın 7’sinde hastaneye yatışı yapılmış, öğlen 1’e kadar suni sancı verilmiş, en sonunda ameliyata alınmış birinin bitkinliğini düşünün..

Gelen telefonlar ve ziyaretçiler, hepsi insanı çok ama çok mutlu ediyor ama bu trafik anneyi bir o kadar da yoruyor. Yine kendi doğumumu düşünüyorum da; ameliyattan bir süre sonra epidurali çıkardılar ki bacaklarımdaki uyuşukluk geçsin ve ayağa kalkabileyim. Akşam ağrı kesici serumu da çıkarttılar. Emzirdikçe rahimde oluşan ağrı artıyordu. Ağrılarım arttıkça hadi kaldırın beni artık da bir an önce yürüyeyim, sonra da uyuyayım diyordum. Gece 2’ye kadar sürdü bu durum. Ben ağrıdan hiç uyumadım. Sabah 7-gece 2 aralığında yaşadığım yorgunluk ve ayağa kaldırılırken ameliyat bölgesinin yaşattığı acıyla oracıkta bayıldım. Kendime geldiğimde doğrulmuştum ve oturuyordum ama bu yeterli değildi. Kalkıp birkaç adım atmam gerekiyordu. Yaptım da.. ama birkaç adım sonrasında ikinci kez bayıldım. Yeniden kendime gelip biraz daha yürüdükten sonra mükafatım ağrı kesici iğne oldu. Sabaha kadar iyi-kötü uyudum. Doğum yaptığım hastanenin en güzel tarafı yenidoğan hemşireleriydi aslında. Hepsi çok ilgiliydi ve hem bebeğe hem anneye karşı tutumları çok sıcak,sevecen ve profesyoneldi. Gece ve annenin isteğine göre gün boyunca bebeği odadan alıp sadece emzirmeye getiriyorlardı. İlk gecemizi böyle atlattık. İkinci gün daha iyiydim. Kendim yatakta doğrulabiliyordum, hatta birkaç kez doğrulduktan sonra kendim ayağa kalkmaya başladım. Desteksiz yürüyemiyordum hala. Bu arada 2. gün ziyaretçilerimiz yine eksik olmadı sağolsunlar. Benim tarafım komple Bursa’da olduğu için gelenler çok oldu. Hepsine çok teşekkür ediyorum.

Hastanede kalma sürecinde anne emzirme konusunda da biraz telaşlı oluyor. Sütü henüz yoksa, sütüm gelecek mi acaba kaygıları; sütü varsa bebeğe memeyi aldırma çabaları derken aklı fikri bu haline gelebiliyor. Ziyaretine gittiğim birçok annenin bu yüzden ağlamaklı olduğunu hatırlıyorum. Belki orada deneyimli annelerden duyacağı güzel şeyler moral verip biraz o endişeli havayı dağıtabilir ama ne yazık ki herkes aynı duyarlılıkla yaklaşmayıp gerekli gereksiz şeyler de söyleyebilir. Ziyarete giden kişilerin karşısındakinin henüz 1 günlük anne olduğunu unutmayıp, onun tereddütlerini arttırmak yerine her cümlesiyle moral, neşe, cesaret vermesi gerektiğini bilmesi gerekir.

Ayrıca ister hastane ister ev ziyareti olsun her bir ziyaretçinin o ortama girer girmez ellerini yıkaması gerekir. Buna yeterli özeni göstermediklerine ben şahsen tanık oldum. Mevsim ne olursa olsun dışarıdan mikrop getiriyoruz. Getirme ihtimalimiz olan yerde minicik bir bebek var. Bu bebek yeni dünyaya gelmiş, bağışıklık sistemi henüz oluşmamış. Tertemiz tutulmalı, çok iyi korunmalı. Özellikle ilk 1-2 ay çok önemli. Ziyaretçiler; lütfen anneyi bu konuda sizi uyarmak zorunda bırakmadan kendiniz duyarlı davranın. El yıkamak hiç de zor olmasa gerek. Hatta sadece bebek ziyaretinde değil her zaman yapılması gereken bir şey bu.

Sonuçta ben artık aramıza katılan yeni bebekleri evlerinde ziyaret etmeyi tercih ediyorum. Doğum yapan arkadaşlarımı hastanede ziyaret etmememin sebebi bu anlattıklarım, değişen fikrimdir. Alınmasınlar o yüzden lütfen J

HB