Kelimenin tam anlamıyla zombi gibiyim bir süredir. Geceleri uyumuyorum ki. Ben; uykuyu çok seven, haftasonları saat 10’a kadar uyuyan ben, geceleri deliksiz uykuyu unuttuğum gibi yakında uykunun ne olduğunu da unutmaktan korkar haldeyim. Nasıl oldu da bu kızın uykuları bu kadar kötüleşti bilmiyorum. Kendi adıma, tatilden başlayan yanımda yatırma hali benim yaptığım tek ve aslında en büyük yanlıştı. Bir dönem en azında uyuduktan sonra yatağına alıyor, ilk uyandığında yanıma geçirmek zorunda kalıyordum. Şimdi ise daha kötü, hiç yatağında uyumuyor. Sürekli benim yanımda ve her mıkırtısı, hareketi ile uyanır olduğum için sıkça yaptığı gece ağlama veya süt isteme seansları dışında da uyuduğum söylenemez.
Yaklaşık 1 aydır hasta ve o nedenle burnu tıkalı olan her bebek gibi zaten huzurlu bir uykusu yok. Üstüne gelmekte olan 2 tane köpek dişi eklenince iyice huysuz geceleri oldu. Eda hasta, ben hastayım. Yatmak, dinlenmek zaten imkansız da üstüne uykusuz da kalınca benim hastalığım uzadı da uzadı. Gözlerim her daim şiş. Boğazım bir türlü iyileşmiyor, öksürüğüm geçmiyor.
Geçenlerde annemde kaldık Eda onunla uyur, ben de dinlenirim diye. Nafile tabii ki.. Benim orada olduğumu bildiğinden gece yine beni istedi. Yine dipdibe uyuduk. Oysa anneme bırakıp eve gitmişsem nisbeten daha iyi uyuyor. Geçen hafta artık uykusuzluktan ayakta duramaz hale gelince bu yöntemi uyguladık. Birkaç defa yine “anne” diye uyanmış ama çok da sorun çıkarmamış anneannesine. Evde babası uyutmaya çalışınca yine orada olduğumu bildiği için beni de yanında istiyor. Evden çıkar gibi mi yapsam ne yapsam bilmiyorum.
Zombi halinde gezerken yaklaşan yılbaşı etkinliklerine de iştirak edemiyorum tabii. Gece dışarı çıksam ne olur ki; en geç saat 11 de bastıran uykudan dolayı boş bakışlarımla eve gidelim artık diye bekler dururum. 31 aralık gecesi için endişeliyim bu açıdan. Geç saatlere kadar oturmaktan ziyade Eda’nın uykusu için endişeliyim aslında. Şöyle ki; dün gece arkadaşımıza gittik ve Eda Berenle güzel oynuyor, pek uykusu da yok zaten diyerek uyku saatini atladık. 9 buçukda yatakta olmamız gerekirken 11’de anca eve döndük. Durmadan koşturan, yorulan ve uykusu gelmiş olması gereken Eda uyumamak için binbir şebeklik yaptı. En sonunda babasının kucağında zorlu bir mücadeleden sonra saat yarımda uyudu. 2 saatlik gecikme kızın uykusunu darmadağın etti. Bırakın 2 saati, yarım saat bile geç yatırsam aynı şeyler yaşıyoruz. Bana kızıyorlar robot mu bu çocuk hep aynı saatte uyuyacak, aynı saatte uyanacak diye ama rutini bozmamak gerçekten önemli.
Geç uyuyan çocuklar erken uyandığına göre 1 ocak 2012’de güne, seneye erken ve yine uykusuz başlayacağıma eminim. Yani 2012 de uykusuz mu geçecek demek oluyor bu!!
HB
0 yorum:
Yorum Gönder