Diğer aile üyeleri nerde derseniz biri çoook uzaklarda İtalya’da, miniği de anneannesinde. Ben eve postalandım; çünkü annemlerde bulunan ekstra yatak evden gönderildi. Oda yeni koltukları beklemekle meşgul ve bomboş. Bana yatacak yer yok. Hep beraber bize de gidemedik çünkü ,bu olay Pazar akşamı oluyor, Pazartesi sabahı erkenden İstanbul’a gitmek için feribota koşmam gerek. Neyse mecburiyetten Pazar akşamı boynumu bükerek evime gittim. Ev Edasız, Bahadırsız çok boş ve sıkıcı. Allah onların eksikliğini göstermesin.
Duşumu aldım, valizimi hazırladım. Biraz televizyon keyfi yapayım sonra saçlarıma fön çeker yatarım dedim. Bir tane dizi buldum, onu izlerken çat elektrikler gitti. Her yer zifiri karanlık. Aklıma ilk gelen manyakça düşünceyi göndermeye çalıştım. “Acaba sadece bizde mi kesildi” Hemen alt komşuyu aradım, onlarda da gitmiş iyi. Zaten sonra kafam çalışınca balkona çıkıp dışarıya bakmak aklıma geldi. Yine de hiç hoş olmamıştı bu iş. Biraz bekleyeyim bari, gelir zaten hemen dedim. Aksi gibi telefonun da şarjı annemde kalmış ve bitmek üzere. Candy Crushım da beni yalnız bıraktı. Çünkü azıcık oynasam şarj bitecek sabah feribota yetişmek de hayal olacak.
Böyle beklemekle olmayacak, en iyisi yatayım hem dinlenirim diyerek telefonun ışığıyla odama gittim. Saçımın fönü de yarına kalmıştı, ohh alarmı al 15 dakika öne. Yattım ama bu sefer de uyuyamıyorum. Hem saat erken hem burnum tıkalı. Burnumdan nefes alamazken uyumam imkansız gibi bir şey. Bu arada odamın kapısını da kapattım. Evde yıllardır yalnız kalmamışım, biraz korktum diyelim. Ama bir yandan da elektrik gelince kalkıp ışıklara baksam diyorum. Uyuyamadığım için bir türlü her türlü düşünce geçiyor kafamdan. En kötüsü de geçen hafta tekrar izlediğim “Hannibal” en cani sahneleriyle aklıma geliyor. Ne manyaklık! Onu da attım hadi bir şekilde kafamdan, tam uyumak üzereyken çat elektrik geldi ve tüm aletlerden bir ses çıktığı gibi benim kapatmak yerine açtığım oda ışığım da parladı birden.
Uykumda hayır kalmadığına mı yanayım böyle olacağına annemde yer yatağı yapıp yatmadığıma mı bilmiyorum. Ertesi gece oteldeki uyku performansım da çok farklı değildi. Bu aralar Eda yüzünden değil, kendi kendime öyle bir uykusuzum.
Pazartesi-Salı İstanbul’da çok hızlı geçti, daha bu haftadan bir şey anlamadım. Haftanın ilk gününü yaşıyor gibiyim, iyi haftalar herkese.
HB
4 yorum:
haydaaa, sen de evi tek başına burnundan gelenlerdensin :) İnsan bazen çok yorulup kaçmak istese de o kadar alışıyor ki çocuklu aile hayatına, bir anda eli-kolu bomboş kalıyor değil mi :) Allah hiç eksiklerini göstermesin canım.
Bu uykusuzluğun nedeni hayırdır? :)
bu arada kesilen elektriğe rağmen fön çekme azmine hayran kaldım, lütfen bana da bulaştırır mısın? :) günlerdir kendimi gaza getirmeye çalışıyorum!
Uykusuzluğun nedeni hastalık :( burnum tıkalı ne zamandır, öyle olunca da uykuya geçemiyorum bir türlü. Fön çekeceğim için gelişigüzel kuruttuğumdan başka şansım yoktu, ya saçımı tekrar yıkamam lazımdı yada uğraşmam. Yoksa o haldeyken kesin uykuyu seçer saçı boşverirdim :)
ayy geçmiş olsun. Bahadır da yok, eğer birseye ihtiyacın olursa haberimiz olsun :)
Eksik olma canım. Ararım bir şey olursa.
Yorum Gönder