Eda’dan bahsediyorum. Sabah işe giderken arkamızdan ağlamaya başladı. “Anne ditme” dedikçe benim içim parçalanıyor. Babası için de aynı, onu da bırakmak istemiyor. Sonra bir şekilde avunuyor ve unutuyor ama öğlen uykudan uyanırken ve gün içinde ara ara hep bizi soruyormuş. Neyse ki özlemimiz kısa sürüyor ve akşam yanına koşuyoruz. Anneanneden alıp eve gitmek için kapıdan çıktığımızda bu kez de “anneanne” diye tutturuyor. “O dinlenecek kızım, bugün çok yorulmuş. Biraz uyusun, yarın yine yanına gideceğiz zaten” desek de uzunca bir süre onu anıyor arabada giderken.
Dün akşam annemler bize geldi. Balkonda muhabbet ederken düğün için Ankara’ya gideceğimiz konusu açıldı. Edasız mı gideriz, götürür müyüz diye Bahadır’a sormuşken hemen Eda’dan cevap geldi:anne ditmee...Artık konuşulanları anlayan bir kızım olduğunu unutuyorum bazen. Neyse, bunun üzerine geldi kucağıma, ben yine içim burkulmuş halde onu hiç bırakmayacağımı, her yere götüreceğimi anlattım. Anneanneleri giderken arkalarından ağladı.
Anne mi anneanne mi? Kafası karışık gibi görünse de onun derdi açık aslında. Hepimizi yanında istiyor. Kalabalıkla mutlu. Ben ona kıyamam ki..4 gece ayrı kaldık ve bundan sonra daha da düşkün oldu bize. Demek ki ayrı kalmak için daha çok minik. Her ne kadar emin ellerde de olsa daha anne çocuğu. Yok, bir daha kolay kolay bırakmam. Allah ayırmasın. Birlikte gülelim, birlikte kızalım, birlikte heyecanlanalım hep.
HB
11 yorum:
Bende kıyamadım inan okurken. Tamamen katılıyorum. Anne çocuğu daha.. Belki abartıyoruz, belki büyütüyoruz ama öyle. Ben Ada'sız biryere gittiğimde orası neresi olursa olsun eğlenemiyorum! Sık gittiğimiz, açık hava biryer var. Geçen hafta ilk defa Ada'yıda götürdük. Doğru düzgün yemek yiyemedim, tabağımı bitiremedim onun peşinde koşmaktan ama Ada'nın çimenlerin üzerindeki keyfini gördükçe doydum. Gerçekten. Allah ayırmasın hiç kimseyi.
Fotoğrafınıza bayıldım :)
Akıl illa ki kalıyor. Çocuğun gidebileceği yerlerde sorun yok da mesela sinemaydı, konserdi, öyle şeylerde elimiz mahkum bırakıyoruz. ya da mesela bayramdan sonra 2 günlüğüne Antalya'ya gitmemiz lazım, yine düğün için. O kadar yola onu da götürmeye içim el vermiyor. Zor işler..
Selam yeni buldum sizi ne tatlısınız..
Bu aradaçalışan bir anne değilim ama benim kızım bile bana bağlıyken uykusunda bile özlerken sizlerin gösterdiği özveriyi takdir ediyorum..
Ne de olsa her şey onlar için..Sevgiler
daha önce yazdım yorum ama yanlışla sildim:(
neyse asıl konu güzel kadının güzel kızı büyüyor artık:)merak etme yaşa kadar anne kuzusu yaş sonrası istesende yanına gelmiyorlarmış bugünlerin kıymetini bil derim sarıl sarıl ve de ısr:)
Eda çok tatlı maşallah :) Benim kızım neredeyse 3 yaşında hala ayrılırken ağlıyor bazen..İçim nasıl parçalanıyor.Çok zor gerçekten..ne diyelim Allah böyle ayrılıklar versin..sevgiler :)
Bal Yanağın Hikayesi; çok teşekkür ederim. Özveri mi dersiniz artık adına bilmiyorum ama çalışırken çocuk büyütmek çok zor. Hem anne hem de çocuk açısından. Benden de size sevgiler..
Sezobigo;valla öyle bir sıkıştırıyorum ki sorma. Çok sert seviyorum zaten ben onu. Hakkaten bu günler ayrı güzel. Koca eşek olduklarını da görürüz inşallah, uzaktan severiz o zaman.
Süreyya; çok teşekkürler. Sizin de kızınız çok tatlı. Amin Allah daha uzun ayrılıklar vermesin.
valla küçükken anne babaya daha bir ihtiyaç duyuyorlar. Sizi özlemiştir hiç ayrılmayın inşallah.
bu sabah işe gitme kısmı hakikaten çok fena. ben de daha dün bu konuya değinmişken bugün yazını okudum. çalışmak gerçekten zor, hiç doyamıyoruz yavrulara gibi geliyor bazen.. o yüzden biz hiç bırakıp bir yere gitmiyoruz daha çok küçük diye düşünüyoruz. zaten ben bırakacak olsam babası bırakmıyor... öyle işte
http://mineoskay.blogspot.com/2012/07/bir-garip-hisler.html
sonsuz dekorasyon; amin Allah hiçbirimizi ayırmasın sevdiklerimizden. Tüm gün görmeyince ihtiyaca bir de özlem ekleniyor. Çok normal böyle davranması aslında.
Mine Gülden; zaten çalışmıyor olsak bu vicdan azabını yaşamayız bu kadar eminim. Çalışma saatleri öyle fazla ki, e gece de uykuda geçiyor. Ne kadarcık zaman kalıyor ki birlikte geçirebileceğimiz. :(
off çook zor bir kere "ditmee" dedikten sonra "ditmek" gerçekten de! :(
Çok zor,sabah da anne beni bırakma dedi ardımdan. off of. Allah uzun ayrılık vermesin.
Yorum Gönder