Karışan odalar

1 yaşında kendi yatağından bizimkine geçiş yapan Eda eski alışkanlığına dönmeyi ısrarla reddediyor. Anne-kız birlikte uyuyoruz. Gece uyanırsa su veriyorum. Yani meme konusu tamamen unutulmuş durumda. Artık aklına bile gelmiyor. Bu kadar düşkün olmasına rağmen 10 günde bu işi çözdüğümüze inanamıyorum. Demek ki çok da stres yapmamak gerek. Ben bu kararı aldığımda Eda muhtemelen hazır değildi. Sürdürsem daha 1 yıl emerdi ama bırakmasını istediğimde de çok sorun çıkartmadı şükürler olsun ki. Yani memeyi unutturmak için tiksindirme yöntemini uygulamak hiç anlamlı değil. Yalnız çok tuhaf bir duygu ama şu anda düşündüğümde Eda’nın süt içerkenki  hallerini tam hatırlamadığımı bile farkediyorum. Sadece 2 haftada unuttum üstelik, ne tuhaf.

Memeden kesmenin uykuya tesirini göremedim henüz. Belki de benimle uyuduğu sürece göremeyeceğim. Birlikte uyuma konusu ilk başlarda benim çok üzerinde durduğum bir konuydu. Çünkü 3 aylıkken yatağına alıştırabilmişken şimdi geri adım atmıştım. Sadece birkaç defa yanıma alarak taviz vermiştim ve şimdi sonucuna katlanıyordum. Sonra alıştığımdan mıdır nedir çok da kafama takmamaya başladım. Çevremdeki annelerden de neredeyse beş kişiden dört tanesi benden farksızdı. Demek ki çok da anormal bir durum değildi bu. Eninde sonunda alışmayacak mıydı kendi odasına uyumaya? Bu kadar dert etmeye ne gerek vardı..Her şeyden önemlisi ben halimden memnundum. Tüm gün görmediğim kızımla sarılarak uyumanın nesi kötüydü.(Cümleler –di li geçmiş zamanla yazılsa da güncelliğini aynen koruyor.)

Eda ve benim tarafta işler kötü gitmese de bu durumdan rahatsız bir kişi var ki ; o da babamız. Çünkü rahatsız biçimde çekyatta yatmak zorunda ya da kıpırdamadan uyumak üzere bizim yanımıza da gelebilir. İlkini tercih ediyor çoğunlukla. İki türlü de rahat edemiyorsa neden gece uyandırılmadan yatmak varken bizimle uyusun ki..

15 gün önce annemler geldi bizi ziyarete. Annem çocukların anne-baba ile uyumasına katiyen karşı. “Seninle uyusa bile hemen yatağına geçir, en azından ilk uyanana kadar orada uyumuş olur. Öyle öyle alışır yatağına” dedi. Etki altında kalıp bu işi yine kafama takmaya başladım. Annem asla onu ima etmese de kötü bir şey yapıyormuş hissi uyandı yine bende. Denedim birkaç gece söylediğini. Sadece yarım saat, hadi en fazla 1 saat uyudu. Gözünü açıp nerede olduğunu anladığı anda da “anneee – al-al” diye seslenmeye başladı. Tekrar orada uykuya dalmasına imkan yok. Çünkü ayağa dikiliyor, asla geri yatmıyor. Bizim yatağa geçtiğimiz anda rahatlıyor ve öyle uyuyor. Madem ayrı odada değil de bizim odada ama ayrı yerde yatıralım dedim. Annemlerdeki park yatağı getirdik, kurduk. Sanki yeni almışız gibi sevindi onu görünce. “Dede sana yatak almış, ne kadar da güzel, gece orada uyuyacaksın değil mi?” dedik, kafa salladı evet anlamında. Gece 3 kere yatırmayı denedim. Sonuç yine başarısız. Eninde sonunda bizim yatağa aldırıyor kendini. “Kızım bak sen büyüdün artık, kendi yatağında uyuman lazım” diyorum. Gözler kapalı ı-ııııh diye cevap veriyor. Üstelik gece her uyanışında neredeyim diye bakıp tedirgin olmaya başladı. Yanında olduğumu görünce sarılıp uyuyor. Şimdi bu psikolojideki bir çocuğu nasıl ayırabilirim ki ben? Ya da ayırmam doğru olur mu?

Yataktan düşme tehlikesi, annenin rahatsız ve delik deşik uykusu ve bunun gibi nedenler kendi odasında uyuması gerektiğini söylüyor bana. Anneme de katılıyorum aslında. Çocuk kendi yatağında uyumalıdır. Ama bunun için kendini bilmeden bu alışkanlığı kazandırmak şart. Eskiden beni özlemenin ne olduğunu bilmiyordu, gece uyandığında meme diye ona güven veren bir şey vardı. Şimdi birini elinden aldık. Bir de haydi odana, mutlaka orada yatman gerek dersek çocuk ne oluyoruz ya diye afallar haklı olarak.

Doktora danışmalı mı bilmiyorum. Doktorlar arasında da farklı görüşleri olan bir konu bu. Muhtemelen çocuk nasıl istiyorsa öyle davranın diyecektir en azından bizim doktorumuz.

Ben yine kafama takmamaya ve eninde sonunda kendi odasına geçeceğine inanmaya devam edeceğim. Ama Eda’nın kardeşi olursa onda uygulayacağım yöntemi biliyorum: tüm gece nerede uyuyacaksa orada uykuya dalmasını sağlamak. Tabi o zaman da işler beklediğim gibi gitmezse bilemem. Anne çok katı değilse kurallar ve beklentiler eninde sonunda değişebiliyor.

HB