Yıllar Sonra Luna Park

Cumartesi yavru kuşum anneanne ve dedesiyle birlikte babaannelerine gitti, Bodrum’a. Biz de aynı anda baş başa Assos yollarına düştük. Onu ayrı bir post olarak anlatacağım ama kısaca müthişti. Değişiklik oldu bizim için. Eda olmayınca ne yapacağımızı şaşırdık tabii, muhabbetimiz sırf o olsa da büyük bir boşluğa düştük. Yıllar sonra ilk kez güneşlendim mesela ve şezlong üzerinde uzun süre yatamadım, nasıl yapılacağını mı unutmuşum nedir.

Tabi bu sırada Eda hanımın da keyfi yerindeydi. Ne zaman arasam ya deniz kenarında ya da deniz hakkında konuşuyor. Tatilin dibini yapıyor yani :) O hayatından memnun da ben onu şimdiden çok özledim. Telefonda daha uzun konuşsun istiyorum benimle ama çocuk işte, konuşmuyor. Az bir şey söyleyip telefonu veriyor hemen. Madem öyle küçük hanım ben de senin yanına geliyorum diyerek bu özlemi sonlandırmaya karar verdim. Daha bu sabah.. Evden işe gelirken.. 3 günlük izin aldım, kısmetse Salı gecesi otobüse biniyorum oraya doğru. Zaten Cumartesi Eda’nın doğumgünü olduğu için haftasonu Bahadırla birlikte yanlarına gidecektik. Ben birkaç gün önden gideyim dedim. Valizi boşaltmasam iyiymiş.

Bu hafta madem Eda yok her akşam dışarı çıkalım arkadaşlarımızla demiştik. Bu görevi kocacığım tek başına üstlenecek, hadi yine iyisin kocacımm :)

Geçen hafta Luna Park’a götürmüştük Eda’yı. Orada çektiğim fotoğrafları paylaşayım, yarın da Assos maceramızı anlatırım. Bu arada Luna Park çıkışı o kalabalıkta Eda ile Bahadır’ı kaybettim. Telefonların hepsi de bendeydi. Nasıl oldu ben de anlayamadan gözümün önünden kayboldular. Sinir, panik, telaş içinde elimde bebek arabası, sırtımda çanta, boynumda fotoğraf makinesi dolandım durdum ve sonunda kapının önünde beklemeye başladım. Bir süre sonra geldiler neyse ki.

HB