Aktivite Odasından Taze Çıktılar

Geçen hafta kızı babasına emanet edip çarşıda ne kadar boncukçu, kurdeleci, hobi dükkancı varsa her birini gezmeye koyuldum. O kadar çok poşetle yürü de yürü, günlerce kollarım ağrıdı ama neyse ki istediklerimi alıp da eve döndüm. Bu keçe çalışmaları beni giysi dükkanlarından uzak tutuyor, oyalanıyorum; böylece AVM gezme ihtiyacı bile duymuyorum diye sevinirken malzemelere bir sürü para harcadığımı farkettim. Yok, bu hayatta para harcamadan yapılan tek bir şey yok anladım ben.

Çarşı içine arabayla girmek eziyet olur diye otobüsle gideyim dedim. Araba konforuna alıştıktan sonra otobüsün nasıl bir zulme denk geleceğini hesap edememişim. Üstelik onca yolu ayakta gittikten sonra. Dönüşte metro ile şansımı denemek istedim. Yine ayakta yine havasız ve kalabalık bir ortamda yolculuk yapıp eve kendimi zor attım.

Bahadır bana, daha doğrusu Eda ile ikimize “aktivite odası” yapmış. Eda kağıt kessin, yapıştırsın, boyama yapsın. Ben de keçelerimle uğraşayım diye. İçinde ütü masası, çekyat, giysi dolabı olan odaya atölye ya da faaliyet odası denebilir mi? Yakışık almaz. Bahadır’ın bizi başından atıp tek başına rahat rahat salonda film izleme projesi desek daha doğru olur sanırım :p

Faaliyet odamızdan çıkan son eserler :)