Taze taze...Bugün için başka bir yazı hazırlamıştım ama günün anlam ve önemi için bu daha uygun sanırım. Bugün Eda okullu oldu. Yarım gün gitmiş de olsa annesi sınıfın dışında beklemiş de olsa sınıfına ilk adımını attı. Dün akşam veli toplantısı vardı okulda. Tüm anaokulu sınıf ve branş öğretmenleri, okul hemşiresi, rehberlik öğretmeni tüm kadro oradaydı. Bize kendilerini tanıttılar, yıl içinde yapacaklarından bahsettiler. Yüzme öğretmenine bayıldım, tonton çok tatlı bir adam. Sınıf öğretmenlerinden de salona ilk girdiğim anda gözüme ilişen bayan kura ile bizim sınıfımızın öğretmeni olarak belirlendi. Sevdiye öğretmen kızımın ilk öğretmeni.
Sabah 9 buçukta okuldaydık. İlk gün ders 10’da başlayacaktı. Bahçede ikramlar hazırlanmıştı. Okula girdiğimiz anda bizi öğretmenimiz karşıladı ve Eda’ya yaka kartını taktı. Birkaç gün bunu takmaları gerekiyormuş, isimler ezberlenene kadar. Eda kendini hemen parka attı. Ter içinde kalıncaya kadar burada zaman geçirdi.
 |
| Kum bile oynadı eşşek |
Saat 10 olduğunda bizim sınıfımız anons edildi ve 4 yaş 2.grup öğrencileri velileriyle birlikte Sevdiye öğretmeni takip ederek sınıflarına girdi. Öğrenciler masada bir sandalye seçerek sıra sıra masanın başına oturdu. Minik bir oyunla herkes kendini tanıttı, anne babasının ismini söyledi. Sonra öğretmenleri onları oyuncakların olduğu bölüme aldığında biz veliler sınıftan ayrıldık. Çaktırmadan oldu biraz ama öğretmene sorduğumda şimdi söylerseniz ayrılmak istemez, hazır oyuncakla oynuyorken söylemeden çıkın dedi.
Aşağı indik, kamerada gördüğümüz kadarıyla oynamaya devam ediyordu. Sonra karşı komşumuz ve aynı okulda öğretmenlik yapan Figen hanım ve kızı Dicle geldiler. Eda’nın yanına çıktılar hemen. Figen hanım indiğinde “babamı istiyorum ben” dediğini söyledi. Bahadır’da hemen havalar, tweet atmalar. Sonra Bahadır okuldan ayrıldı. Ah kızım ne varsa annende var ama…Neyse ben beklemeye devam ettim, bir ara baktım Eda kapıdan çıkıyor. Sonra geri getirdiler hemen. Dicle de indi az sonra, “anneme-babama gidicem ben, ben de seninle geliyorum” demiş ama sonra alıştı gelmek istemedi benimle dedi. Bir kere de ağladı, ben çok anlayamadım ama baktım öğretmenin kucağında. Öğretmen bir şeyler anlatıyor. Meğer yine bizi istemiş. Öğretmen de annen aşağıda seni bekliyor, ağlarken görmesin hadi, bak birazdan çıkacaksınız, senin çantanı hazırlayalım yavaş yavaş demiş. O andan itibaren çantası hep elindeydi kuzumun. Öğretmen sürpriz olarak hepsine baloncuk yapmak için köpüklü su vermiş. Tabi dosyanın içinde ufak da bir ödev gelmiş daha ilk günden. Sınıftan aşağı indiklerinde karşımda görünce neredeyse ağlayacaktım. Sınıftaki diğer çocuklardan ağlayarak gelen vardı ama Eda sakinlemişti çok şükür. Hatta öğretmeni saçını toplamış yandan. Saçından, öğretmeninden konuşurken çıktık okulun bahçesine. Biraz köpükleriyle oynadık ve anneannesine doğru yola çıktık.
Çok heyecanlı, farklı bir gündü. Dün akşam toplantıda rehberlik öğretmeninin söylediğine göre 4 tip öğrenci grubu varmış:
1.Çok severek okula gelenler ve hemen alışanlar.
2.Ağlayarak gelenler ve zor alışanlar
3.Başta ağlayıp sonraki günlerde hemen adapte olanlar
4.İlk günler çok severek gelip sonraki haftalarda gelmek istemeyenler.
Bakalım biz hangi gruba gireceğiz. Öğretmen ayrıca şunu belirtti. Çocuğun okula kolay adapte olması için evi okuldan daha cazip hale getirmeyin ve okul sonrasında çocuğu sorularda çok sık boğaz etmeyin. İşte mesela bugün ne yedin, yemeğini bitirdin mi, kaç kez tuvalete gittin,…gibi gibi çok soru yağmuruna tutmayın dedi.
Yarın normal saatinde okula bırakıp 12’de almaya gidicem. İlk hafta böyleyiz. Bakalım bırakıp gitmesi nasıl olacak, yarın daha mı zor olur dersiniz?
Eninde sonunda alışacak. Umarım sağlıklı, mutlu, güzel bir eğitim öğretim hayatı olur tüm çocukların.
HB
8 yorum:
Belki inanmayacaksın ama gözlerim doldu benim yaa
ilkgün gecti işte ne güzel. Bence Eda ne kendini ne seni ne de öğretmenini üzmeyecek bu alışma sürecinde. Hyırlısı olsun. Darısı başıma.
Amiiin. İnşallah dediğin gibi olur. Başta sınıfta her şey yolunda gibi gözüküyordu, sonra aşağı indiklerinde ağlayarak sarıldı bir çoğu annesine :) Zor bir süreç.
Simdiden heyecanlandim okurken, Omer ne yapacak acaba aglar mi hangi okul daha iyi cinsinden anne sorulari dolustu aklima:)
Umarim okulunu ogretmenlerini arkadaslarini cok sever
Haydi bakalim iyi dersler Edacik
Daha ne sorular düşecek canım bilsen, okul işi çok zormuş. Bugün bıraktığımda nasıl ağlıyordu arkamdan ama aklım kala kala bıraktım mecburen. Şimdi çalışıyorum güya ama bir yandan hep ne yapıyor diye düşünüyorum. Umarım çabuk alışır. Ömer bey de yavaş yavaş geliyor bu aşamalara :)
Bizde baslicaz meraktan oluyorum ne kadar onemli bunu yaarken bile kalbim atis hizi kontrol disi:)allah kolsylik versin eda ya mert e. ve ilk defa baslayan hepsine onlar icinde zor olmali.
Kesinlikle onlar için de çok zor. Umarım hayırlısı olur hepsi için. Heyecanlı ve zorlu bir dönem.
umarım bir an önce Edaya kolay gelir ve çok sever orayı. senin için zor kılan şeylerin en büyüğü bence onun zorlandığını düşünmen. Onun orada mutlu oldugunu görünce sen de gönül rahatlığıyla bırakırsın sabahları en kısa zamanda insallah :) bu kadar şeyde bile duygulanıyoruz, hüzünleniyoruz bazen. Allah hiç kimseyi evladından ayırmasın
Ağlamasa o kadar zor gelmeyecek bırakmak çünkü güzel vakit geçirdiğini tahmin ediyorum ama ayrılma kısmı çok zor. Bunu zorlaştıran da çocuğun kendisi ama o da çok haklı kendince. Dediğin gibi böyle ayrılıklardan ne olacak, Allah kavuşmalı ayrılıktan başkasını vermesin.
Yorum Gönder