HB
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Popüler Yayınlar
-
İşler o kadar yoğun ki bu hafta, her akşam başımda ağrılarla, gözlerim yanar halde eve dönüyorum. Yine böyle bir günün sonunda gece dinlene...
-
Çok büyük bir keyifle başladığımız ve bazı özel sebeplerle artık ilgilenemediğimiz Lucellomuzdan geriye kalanlar hakkında bir duyurum var. ... -
Okulla ilgili soru sorulduğunda konuyu kısacık cevaplarla kapatan ya da hiç sallamayan çocuklardan bir tane de bende var. Aslında servisle ... -
Gece üzerini örten çocuk var mı merak ediyorum. Üşüme duygusu nedir bilmez mi bu yumurcaklar? Hadi yorgan üzerine ağır geldi diyelim inceci... -
1.grup: Telefonun bozulduğunu düşündürecek kadar çok çaldırırsınız. Açılmayınca ümidi kesmez 1 dakika sonra yeniden ararsınız. Bu kadar... -
Sınıfına binbir güçlükle çıkarılan Eda öğretmenine şöyle der: Eda: Asansörle aşağı inicem ben. Öğr: Asansör bozulmuş Edacım. Eda:...
-
1.Saldırgan yapıdakiler 2. Ş ikayet halini ü st ü nden atamayanlar Bu iki özelliğin tanıdığım bir anne-kızda buluşması beni bu yazıyı...
4 yorum:
yazınız harika olmuş çok beğendim :)
yazdıklarının hepsine katılıyorum Haticecim. bir kadın anne olduktan sonra kendini, insanlıgını unutmamalı. kendini tamamen çocuguna adamak demek, kendine ait tüm varlıgını çöpe atmak demek ve bu durumda da cocuguna annelik yapacak, model olacak bir birey kalmıyor ortada. ama bence bunun dengesi de cok onemli. kendimi ihmal etmeyeyim diye cocugunu ihmal eden de o kadar cok anne-baba var ki. cocuk resmen tabiat ana sayesinde buyuyor:) nerdeyse bakıcısını annesi sanıyor. bizi bu kadar arada bırakan, boyle parçalanmamıza neden olan da aslında çalışan kadın oluşumuz sanırım. zaten cocugumu butun gun goremiyorum diye iş dışı tum zamanı ona ayırmak istiyoruz. bu sefer de kendi varlığımızı yitiriyoruz. bazen işi bırakıp Daf okula başlayana kadar sadece onunla ilgilenmek istiyorum mesela. sonra da çalışmadan nasıl ben olurum diyorum.
durununannesi; çok teşekkür ederim.
Burcucum; bence de asıl mesele kadınların iş hayatına atılmasıyla başladı. Bu kadar sorumluluğun üstüne bir de çalışma zorunluluğu eklenice bocaladık resmen. Sürekli ikilemler içindeyiz. Hem kendimiz için bir şeyler yapmak istiyoruz hem de hep çocuğumuzla vakit geçirelim istiyoruz. Bu düşünce bile bizi yoruyor aslında.
Yorum Gönder