Olduğu Kadar - Feyyaz Yiğit

Ne kitap ne yazar hakkında hiçbir fikrim olmadan aldım kitabı. Raflara bakarken kapağı dikkatimi çekti ve aynı gün Tatlı Rüyalar’ı da almama rağmen ilk bunu okumak geldi içimden. Feyyaz Yiğit kimdir hiç bilmem, daha doğrusu düne kadar bimezdim. Merak edip araştırdığımda öğrendim ki Okan Bayülgen’in Disko Kralı skeçlerinde de oynamış geçen sene. Okan Bayülgen çok güzel ve içi dolu programlar yapıyor; fakat o saatte ben uyumak için savaş verdiğimden çok nadir izleyebiliyorum. Feyyaz Yiğit’e denk gelmemişim bu süre içinde.

Kitapla ilgili yorumum tek kelimeyle değişik. Biraz daha açarsak; komik, saçma, alakasız, yalın, okunası. Okuyana bir şey kattığı söylenemez, öyle de bir amacı yok zaten. Yine de güzel vakit geçirmek için okunabilir. Ben sevdim; çünkü..

1.Madde madde anlatımlar var. Severim kısa listeleri.

2.Geçmişte yaşanan olaylara atıfta bulunuyor. Hafızayı tazeleyip daha önce anlatılanlardan da kopmamış oluyorsunuz.

3.Hiçbir olayı uzatmamış. Zaten kitap da 182 sayfa, bir çırpıda okunabilir istedikten sonra

4.Kitapta iki arkadaşın gezmek için geldiği İstanbul’da yaşadığı maceralar anlatılıyor. 11 gün sürüyor ve her gün bölüm bölüm anlatılmış. Bölümlerin sakız gibi uzatılmadığı kitapları severim.

Listeyi çok uzatmayalım değil mi?

Kitaptan alıntılar:

“Eski bir FBI ajanı, günlük hayatta ne gibi sorunlarla karşılaşabilir:

1-Ketılın tuşuna basar ama çalışmaz. Hemen tamire götürür. Tamirci bir basar çalışır.

2-Uzatma kablosuna ayağı takılır. Şunları şöyle ortalığa koymayın diye bağırır etrafına.

3-Masadaki bir şeye üflemek ister, yanlışlıkla küllüğe de üfler,her yer kül olur. Sinirleri bozulur.

4-Telefonunu şarja takmıştır, iki saat sonra bir bakar hiç şarj olmamış. Meğerse temassızlık varmış.”

“Ama insan ne zaman çok mutlu olsa, bu mutluluğu asıl paylaşmak istediği kişi gelir ya aklına.”

“Bir şeyi çok güzel yapabiliyorsan, onu insanlara katlanabilecekleri çok fena şeylerle birlikte sunmak zorundasın. Belki de bu ticaretin kaidesidir ama kimse bu konudan bahsetmek istemiyordur.”

HB