HB
12 Ekim 2012 Cuma
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Popüler Yayınlar
-
Eda dün öğretmeni için gül çizmek istediğini söyledi. Benim hiçbir müdahalem olmadan kendince bir gül resmi çizdi ve çantasına koydu. Bu be...
-
Kitap okumak beni darmadağın ediyor. Hikayenin yarattığı etki değil söz ettiğim. Bunun yanısıra beni o kadar uykusuz bırakıyor ki gözlerim ...
-
İşler o kadar yoğun ki bu hafta, her akşam başımda ağrılarla, gözlerim yanar halde eve dönüyorum. Yine böyle bir günün sonunda gece dinlene...
-
Tuvalet eğitimi sadece bezi atmaktan ibaret değil. Hatta bu onun minik bir kısmı. Herkes eninde sonunda bezi hayatından çıkarıyor. Yetişkin...
-
Ayşe Arman’ın 6 kasımda psikiyatr doktor Ümit Yazman ile yaptığı ropörtaj genel olarak çok hoşuma gitti. Özellikle anne-çocuk ilişkisinden b...
-
Ben hariç ailedeki herkes farklı tatlara kapalı insanlar. Mesela Bahadır yıllardır kerevizi zeytinyağlı yemiş, ona yaptığım sarımsaklı yoğu...
-
Eskiden Bodrum denince aklıma hep aynı tablo gelirdi: beyaz evler arkasında masmavi bir deniz ve tarihi Bodrum kalesi. Koylarını falan bilme...
-
Gülmek kime yakışmaz ki? En çirkin insanı bile güzelleştirir anında. Hayat her zaman izin vermiyor buna ne yazık ki. Gözyaşları yerini alıyo...
-
Hediye çekilişini bugün Eda ile gerçekleştirdik. Sonucu açıklamadan önce katılan herkese çok teşekkür ediyorum. Televizyondaki gibi lafı uz...
-
Tatilin en kötü tarafı bittiğinde yaşattığı hisler oluyor. Hele ki 1 gün bile ara vermeden ertesi sabaha işe gitmek üzere uyanıyorsanız..Hel...
4 yorum:
yazınız harika olmuş çok beğendim :)
yazdıklarının hepsine katılıyorum Haticecim. bir kadın anne olduktan sonra kendini, insanlıgını unutmamalı. kendini tamamen çocuguna adamak demek, kendine ait tüm varlıgını çöpe atmak demek ve bu durumda da cocuguna annelik yapacak, model olacak bir birey kalmıyor ortada. ama bence bunun dengesi de cok onemli. kendimi ihmal etmeyeyim diye cocugunu ihmal eden de o kadar cok anne-baba var ki. cocuk resmen tabiat ana sayesinde buyuyor:) nerdeyse bakıcısını annesi sanıyor. bizi bu kadar arada bırakan, boyle parçalanmamıza neden olan da aslında çalışan kadın oluşumuz sanırım. zaten cocugumu butun gun goremiyorum diye iş dışı tum zamanı ona ayırmak istiyoruz. bu sefer de kendi varlığımızı yitiriyoruz. bazen işi bırakıp Daf okula başlayana kadar sadece onunla ilgilenmek istiyorum mesela. sonra da çalışmadan nasıl ben olurum diyorum.
durununannesi; çok teşekkür ederim.
Burcucum; bence de asıl mesele kadınların iş hayatına atılmasıyla başladı. Bu kadar sorumluluğun üstüne bir de çalışma zorunluluğu eklenice bocaladık resmen. Sürekli ikilemler içindeyiz. Hem kendimiz için bir şeyler yapmak istiyoruz hem de hep çocuğumuzla vakit geçirelim istiyoruz. Bu düşünce bile bizi yoruyor aslında.
Yorum Gönder