Değiştiremiyorsan Uyum Sağla

Elinizde sihirli bir değnek olsa eşinizin hangi huylarını değiştirmek isterdiniz? Buna cevap veremeyecek biri var mı dersiniz? “Ben onu öyle seviyorum, hiçbir şeyini değiştirmem” demesin kimse, inanmam. Bu arada sorumun içindeki nüansı farkettiniz mi bilmiyorum. Eşinizin ya da sevgilinizin demiyorum. Çünkü bu soruya cevap vermek için aynı evi paylaşmak şart. Bu olmadan çıkmıyor hiçbir gerçek ortaya.

Bahadır karanlıkta oturmayı seviyor. Eve gelip koltuğa oturduğunda oda loş olsun istiyor. Abajur onun için yeterli, hatta sadece televizyon ışığı en makbulü. Bense tam tersiyim, bana her yer aydınlık olsun. Mutfakta değilsem bile mutlaka aspiratörün ışığını açık bırakırım. Koridorlar hep açıktır. Tabi arkamdan biri kapatmadığı sürece. Ruhum daralıyor karanlıkta. Uyurken tam aksi, en ufak ışığa bile katlanamazken ayakta olduğum süre boyunca ışık isterim.

Neyseki Eda var ve o uyuyana kadar sevgili kocam karanlık ortamının huzurunu yaşayamıyor. Fakat Eda’yı yatırdığım anda, hatta odasına doğru yola çıkmışken arkamızdan sesleniyor: ışığı kapatır mısın!!

Geçen gece Eda uyuduktan sonra salona geldim, işim vardı bilgisayarda. O yüzden ışığı açmam gerekirdi. Işığı açmamla Bahadır, onlarca yıl karanlık bir mağarada yaşayıp ışığı unutmuş birinden beklenecek tepkiyle yüzünü kapatıp “açmasana ışığı yaaağ” diye söylendi. Pek sevimli :) Ben de koşa koşa kablolarımı buldum ve yine hızlı bir şekilde ışığı kapatarak kocamın mutlak rahatsızlığına son verdim. Kabloları telefon ışığında yuvalarına takarak işte bu fotoğrafları aktardım. Karanlık odada fotoğraf tab etmedim belki ama yine işin usulüne uygun olarak karanlık odada düzenledim hepsini.

Benim hangi huylarım değiştirilmek isteniyor acaba? Biliyorum aslında da öyle kolay mı değişmek. Bir karanlık sevgisi bile değiştirilemezken...

Işığınız bol olsun :)

HB