Bizim hanım artık kendi kararlarını veriyor, söylüyor ve kabul ettirmek için uğraşıyor. En önemli 3 tanesi yemek, uyku ve tuvalet üzerine. Eda’ya kalsa hepsi gereksiz şeyler.
Anne ben doydum
Doyduğunu söylemesi gereksiz yere kaşıkları ağzına tıkmamam için güzel; fakat bunu daha 2. kaşıkta söylüyorsa çok da sözüne güvenemeyeceğim demektir. Konuşamıyorken ağzını kapatarak aynı şeyi ima ediyordu. Bugün 2 yaşında, değişen pek bir şey yok. Doymuş çocuğa yemek yediriyoruz her gün.
Benim çişim yok
İlla tutacak tuvaletini. Zaten çok sık aralıklarla götürmüyorum ama Eda’ya kalsa günde 2 kereden fazla tuvalete gitmeyecek. Benim çişim yok deyip de tuvalete oturur oturmaz yapmadığı çok nadirdir. Bu itiraz için kendimce bir şey buldum aslında, çoğu zaman işe yarıyor. Betty Boop resimli havlu kağıtlar var. Bunların bir rulosunu Eda’ya tahsis ettim. Her yaprakta farklı bir resim var. “Hadi bakalım Betty bugün ne yapıyor”, “hadi Betty’ye günaydın / iyi geceler diyelim” diyerek bir şekilde tuvalete götürüyorum. Oturması mesele zaten, gerisi biraz daha kolay.
Benim uykum yok anne
Karneler hazırlayıp duruyorum ya bazen; eğer gerçekten bir karne hazırlıyor olsam her dönem Eda uykudan sınıfta kalır. İte kaka bile geçemez sınıfını. Gece uykularının düzensiz olduğundan hep bahsediyorum. Gündüz uykuları da bu ara hiç iyi değil. Haftasonları pas geçtiği oluyor. Özellikle evde ikimizin olmadığını biliyorsa asla uyumuyor. Bu kez gece de erken yatmak istemeyince iyice uykusuz kalıyor. Bu haftasonu Bahadır’ı Eda’nın uyuyacağı saatte evden gönderdim. Sen bir hava al, dolaş, keyfine bak diyerek evi boşaltma yoluna gittim. Yatar yatmaz “benim uykum yok” sesleri yükselmeye başladı. Bunun üzerine biraz masal okuduk yatakta. Esnemeye başladı hala benim uykum yok diyerek yataktan kalkmak istiyor. Ben de bak esniyorsun, demek ki uykun var diyerek yatakta tutmaya çalıştım. Saat 4 gibi zafer bayrağımı dikmeyi başardım. Pazar günü yine baba evden gönderildi, yatağa yatıldı. Yine benim uykum yok itirazları..Bak dün de böyle söylemiştin hemen uyudun, bak uyu uyan gezmeye gideceğiz, bak gözlerini kapatırsan hemen uykun gelecek, bak şu bak bu derken sonunda uykuya dalmasını seyrettim. 1 saat bile olsa öğle uykusu iyi geliyor.
Bunların dışında da pek çok şey için karar bildiriyor küçük hanfendi. Mesela “parka gitcem, banyo yapmıcam (banyo yaparken de sudan çıkmıcam)” Kendi dilinde söylüyor tabi bunları ve bizden başkası anlamıyor genelde. Bir de en büyük problemi giyinmede yaşıyoruz. Asla üstünü değiştirmek istemiyor. Ama bir yandan da çok terliyor. Sadece atlet ve külotla durduğu evden çıkarken üstüne t-shirt ve şort yani düzgün bir şey giydirmek istediğimde kıyameti koparıyor. Kamyoncu kızım benim, hep atletle gezecek kolayını bulsa. Kendin seç giyeceklerini diye odasına gittiğimizde de hep ama hep kışlıklara gözü takılıyor ve onu giymek için ısrar ediyor. Kışlıkları gözden uzak bir yerlere kaldırmam lazım en kısa zamanda.
Biz böyle haller içindeyiz işte. Artık onun istemediği bir şey yapılıyorsa nedeni güzelce açıklanarak yapılmak zorunda. Yeni bir devir açıldı bizim için galiba.
HB
4 yorum:
Offf, iki yaşındayken Rüzgar'ın body ile gezme tripleri vardı. O aklıma geldi şimdi. Bakkala, çakkala hadi neyse de yemeğe de body ile gidilmez ki kardeşim. Canları isteyince nasıl da kararlı oluyorlar :)
Kız dediğin giyinmeye, elbiseye falan meraklı olur. Yok, Eda'ya bıraksan 1 hafta aynı şeyi giyer. İnatlar inat :)
Benim oğlum 2,5 yaşında ve Çiş ve uyku durumumuz aynen sizinki gibi. Çişi olduğu her halinden belli (minik minik zıplıyor, bacaklarını sıkıyor yapmamak için) ama sorsan çişi yok. Ne zaman küloduna minicik kaçırıyor o zaman koşuyor tuvalete :) takibe aldım bloğunuzu, bize de beklerim...
Hoşgeldiniz ;) Oyun daha tatlı geliyor onlara, tuvalete gitmek zor iş oyunu bölüp :)
Yorum Gönder