Zaman nasıl çabuk geçiyor böyle..Minik kızımın eve girişi daha dün gibi aklımda. Aldığımız sepetin içine yatırmıştık, minicik kalmıştı içinde. Bugünse tam 9 aylık oldu. Artık konuşulanları anlamaya başladı. Bebeklikten çocukluğa geçecek çok yakında. 1 yaşına kadar inanılmaz bir değişim yaşanıyor. Sürekli yanında olduğumuzdan çok farkına varamıyoruz ama fotoğraflarına bakınca bu açıkça ortaya çıkıyor. Bazen eski aylarda çektiğimiz video görüntülerini seyrediyorum. Sırtüstü yatarken dönmeye uğraşıyor, deniyor deniyor ama beceremiyor. Ne kadar tuhaf,sadece birkaç ay öncesinde bunu yapamazken şimdi rahatlıkla istediği gibi dönüyor. Çok çabuk büyüyorlar..Göz açıp kapatıncaya kadar..
Bu ay diğerleri gibi ‘şunu yapmaya başladı’ diye söyleyebileceğim belirgin bir şey yok. Mesela 6 aylıkken destekli oturmaya başladı, 7 aylıkken ilk dişi çıktı. 9. Ayı bittiğinde artık neleri yapıyor diye düşüneyim bir..
*Desteksiz oturabiliyor.
*Alttan iki dişi çıktı.
*Haftada iki gün somon yiyiyor.
*Hala emeklemiyor. Sadece geri geri gidiyor.
*1 haftadır anne sütünün yanında devam sütü içiyor.
*Yürüteci ile odadan odaya geziyor.
*Aynada kendisine bakmaya bayılıyor.
*Uyuturken battaniye ile yüzünü kapatıp ce yapmaya çalışıyor.
*Ara sıra bardaktan su içiyor.
*Dışarı çıkacağı için montunu giyerken heyecanlanıyor.
*Bazı şeyleri taklit etmeye çalışıyor, örneğin biri öksürünce bazen o da numaradan öksürüyor.
*Saçları uzadı epey,ama hala toka takılmıyor (biraz meraklıyım da bu konuda)
Her gün yeni şeyler öğrenmesi, bizim için sıradan gözüken şeylerin onun tarafından ilk kez yapılışını seyretmek çok ama çok güzel. Allah bebeğime nice nice 9 aylar, yıllar nasip etsin. Büyüsün ve bunları okuyup “anne bunları yapmak çok kolay, o zamanlar neden sanki çok önemliymiş gibi yazmışsın” desin. Ben de anlatayım ona, karşılıklı sohbet edelim. ANNE mi diyecek benim minik meleğim! Sağlıklı günleri olsun kızımın, birlikte nice uzun,mutlu senelere inşallah..
0 yorum:
Yorum Gönder