Bir lohusanın sevgili misafirlerine seslenişi

Bizi ziyarete gelen misafirlerimizden birkaç ricada bulunmak istiyorum. Sağolsunlar düşünüp, yorulup bizleri görmeye gelmişler fakat bir lohusa misafirliği sıradan bir ziyarete benzemez. Anne ve bebek doğumdan sonraki 40 gün boyunca dışarı çıkmamalıdır der eskiler. Şimdi buna uyan yok pek ama böyle denmesinin bir sebebi olmalı. Yenidoğanın ve annenin dışarıda hasta olmasını, nazara gelmesini engellemek bunun altında yatan neden. Dışarı çıkmayan bu ikili aslında eve gelenlerle dışarı çıkmış kadar oluyor.

-O nedenle ilk kural gelen misafirin ellerini yıkaması olmalı. Buna dikkat eden o kadar az kişi gördüm ki. Oysa 2 dakika süren, maliyetsiz bir iş. Ben zaten evden geliyorum, bir yere dokunmadım diye düşünülüyor olabilir. Ama en iyi ihtimalle gelirken asansör kapısına dokunuluyor ve gece komşularımın öksürme seslerini duyabiliyorum. Abarttığım düşünülebilir ancak doğum yapmış kadınların bünyesi diğerlerine göre çok daha hassas. Üstüne bir de uykusuzluğun getirdiği zayıflık var. 2 gündür nezleyim. Gece boyu kas ağrısı ve akan bir burunla ayakta durmak gerçekten ekstra zor oluyor. İlaç kullanamamak dert değil de bebeğe de bulaştırırım korkusu hepsinden kötü. O nedenle eve her girenin elini yıkamasını istemek bence hiç ayıp değil. Gönül rahatlığıyla istiyorum.

-Gelenlerin neredeyse tümü Aden’e hediye aldıysa büyük kızımı da düşünmüş ve ona da bir şeyler getirmiş. Ya da almayanlar da Eda yokken verdiler hep hediyelerini.  Abla ve abinin kötü hissetmemesi için buna dikkat etmek önemli bence.

-Ben (hasta olmadan önce) Aden’i bol bol koklayıp öpüyordum. Ben biraz haşin seviyorum çocuklarımı. Ama annem bile öpmeye kıyamıyor daha. Dolayısıyla gelenler de öpmesin istiyorum. Eldivenleri ellerini öpmek de buna dahil. Çocuk ellerini ağzına sokabiliyor ve “dur şu eldiveni çıkarayım” demiyor tabi bunu yaparken.

Misafirlerimin başımın üstünde yeri var ama bakın 3 tanecik madde yazdım, zor mu ki bunlara uymak…

HB