Yatağıma gidip
uzandım eve gider gitmez. Günün yorgunluğu.. Ama Eda o kadar özlemiş ki gelip
gelip yanıma yatıyor. Beni seviyor, sarılıyor bana.
-Seni
çok özledim annecim. Ama şimdi
de gidip biraz babamla ilgileneyim.
Babaaaa! Hadi oyun oynayalım!
İlginin böylesi
:)
-Kızım
hadi dişlerini fırçala yatmadan.
-Dün fırçalasam
olmaz mı?
-Yarın
mı? Olmaz kızım gece fırçalaman lazım.
-Dün
fırçalarım söz.
Zehir gibi
çocuklar bu dün-yarın kavramını neden bir türlü doğru kullanamaz :)
Beni o kadar
çok özlemiş ki illa benimle uyuyacakmış, sonra babası yatağına geçirirmiş
uyuyunca. İyi peki dedik.
-Kızım
yalnız bak, bu bir seferlik. Yarın da aynı şeyi istemek yok ona göre.
-Tamam
annecim hiç merak etme.
Madem
birlikte yatıyoruz, tadını çıkaralım, sıkı sıkı sarılalım dedik.
-Canım
kızım seni çok özlüyorum ben yaa.
-Madem
özlüyorsun yarın da birlikte yatalım annecim.
Oldu canıııım
:)
-Babaanne!
Çay nerde kaldı!
Tatlı olduğunuz
kadar küstahsınız da hanfendi.
Ah bu çocuklar
ah….
HB
0 yorum:
Yorum Gönder