Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK

Saat dokuzu beş geçe

Atam Dolmabahçe’de

Gözlerini kapadı

Bütün dünya ağladı

Doktor doktor kalksana

Lambaları yaksana

Atam evden gidiyor

Çaresine baksana

Uzun uzun kavaklar

Dökülüyor yapraklar

Ben Atam’a doymadım

Doysun kara topraklar

Bu Edamın ezberlediği haliyle hepimizin bildiği şiir. Bugün okulda okuyacaklardı.

Bazen düşünüyorum da bugün Türkiye Cumhuriyeti’nin başında Mustafa Kemal olsaydı nasıl bir yerde olurduk. Milletin refahı nasıl olurdu, huzuru, eğitim seviyesi nasıl olurdu…Tatlı bir rüya gibi bunları hayal etmek. Kötü bir şey olduğunda görülen güzel bir rüya gibi.

Ne kadar mücadele var hayatında. Ailesinden vazgeçmiş, her şeyden vazgeçmiş vatanı için. O’na borçlu olduğumuz ne çok şey var. Ve bu kadar zor kazanılan şeylerin böylesine basitçe elimizden gidişini seyretmek insanın içini acıtıyor.

Bugün Türk milletini ileri seviyeye taşıyacak ne yapılıyor? Hani nerde bunu yapacak bir lider? Herkesin taptığı devlet yöneticileri ne yaptı? Türkiye’nin itibarını mı arttırdı? Kültür seviyesini mi ileriye taşıdı? Ülke genelinde refahı mı arttırdı? Yol yaptı evet.

Atatürk gibi bir lidere sahip olduğumuz için çok şanslıyız. Bunun farkında olup Atatürk’ün izinde olmamız, Türk milleti olarak kenetlenmemiz, mirasımızı gelecek günlere taşımamız çok önemli. Bu gereklilik her geçen gün artıyor. O’nu her gün daha da çok özlüyoruz…

HB