Heyecan Dorukta

Size bir haber vereyim dediğimde artık herkes haberi söylememe gerek kalmadan anlıyor. Siz de anladınız mı? Biz ikinci kez bebek heyecanı içindeyiz. Aslında Yunanistan’da deniz kenarında koşturduğum, hoplayıp zıpladığım, Eda’yı bolca kucakladığım, sıcağın alnında denize girdiğim günlerde hamileymişim. Birkaç hafta sonra Bodrum’da öğrendik. Epey de geç oldu ilkinin aksine. Şu anda 9.haftadayım. Öyle her hafta hamilelik günlüğü yapmam herhalde ama yazılarımda kısa bir özet geçebilirim sanırım. Çünkü insan unutuyor. Şimdi diyorum keşke ilk hamileliğimi hafta hafta yazsaymışım. Dönüp okur faydalanırdım.

Henüz kendi doktoruma gitmedim ama Bodrum’da muayene olduğum doktor folik asite ilave olarak omega ve vitamin de almamı istedi. Minik hapları bile zor yutan ben yine binbir stres içinde hap yutma merasimi yaşıyorum her gün. Oysa bazı doktorlar gerekli görmüyor vitaminleri. Hele folikle nasıl düşman olduğumu anlatamam. Hap kutusunun kapağını açtığım an midem bulanmaya başlıyor.

İlk ayların tatile denk gelmesi iyi oldu. Her gün yüzdüğüm için bulantılarım azaldı. Evet, midem bulanarak girdiğim denizde yüzerken bulantımın geçtiğini farkettim. Aslında bulantılar ilk hamilelikle kıyasladığımda çok az. Mide boşalınca artıyor ve ağızda o malum kötü tat var genelde. Çok şükür şimdiye kadar bir kusma vakası olmadı. Umarım böyle devam eder. Haa bir de koku hassasiyeti başladı. Ellerimi yıkadığım sabun, çok sevdiğim şampuanım ve parfümüm hepsi anlaşmış da artık beni rahatsız etmeye karar vermiş gibi.

İlkine göre 1 kg fazla kilo ile başladım bu hamileliğe. Yani canım arkadaşım Eren’in fotoğraflarda görüp şüphelendiği göbek tamamen olmasa da %70 hamilelikten bağımsızdı. Tabi ilkinde göbeğim çok geç çıkmıştı çünkü doğru dürüst bir şey yiyemiyordum. Şimdi ise maşallahım var. Umarım boğazıma hakim olabilirim. İlk 3 ay bebek anne kanından beslendiği için beslenme çok etkili olmuyor. Ama gel de bunu Bahadır’a anlat. Süt iç diye tepemde hep. Ben kararlıyım. Bu sefer sütmüş, yumurta beyazıymış yani normalde ağzıma koymadığım şeyleri zorla yeme niyetinde değilim. Yani en azından muadili olan şeyleri. Örneğin süt yerine ayran ve yoğurt.

İlkinde de böyle miydi hatırlamıyorum, işte keşke yazsaymışım..Çok sık tuvalete gidiyorum. Özellikle de geceleri. Hiç kalkmazdım, şu ara 2 ya da 3 kez tuvalete kalkıyorum. Zaten Eda birkaç kez uyandırıyor bir de bu üstüne tuz biber oldu. Uykular şimdiden yine rafta.

Uyku demişken, hamilelik yaşayanlar bilir. İlk 3 ay öyle bir uyku hali çöker ki insanın üstüne, gözünü kapadığı yerde uyuyabilir. Televizyon karşısında uyuyakalmışlığım çok böyle. Ama saat 10 bile olmamışken. Tabi şimdi böyle bir şansım yok. Eda’nın uyku saatini umarım okul açılınca biraz öne çekebilirim.

Hep böyle karşılaştırmalı mı geçiyor ilk hamilelikler?

Deneyimli iki çocuk anneleri…Yakanıza yapışabilirim bir süre. Eda’ya henüz söylemedik. Karnım belli olduğunda söylemeyi planlıyoruz. Bakalım bizi neler bekliyor…

Lafın kısası heyecanlıyız ve çok mutluyuz. Allah isteyen herkese bu duyguyu yaşatsın ve tüm hamilelere sağlıklı bir doğum nasip etsin.

HB