Erken kalkan yol alır

           Hayat kararlardan ibaret. Erken yaşta evlenmek, erken yaşta anne olmak,kısaca hayata erken atılmak..Herkesin tercih edeceği şeyler değil. Hatta çoğu için bunlar deliliktir. Neden erkenden evlenip hayatımı kısıtlayayım diye düşünülür. Hadi bunu yaparım da erkenden çocuk yapmak niye? Eşimle bir gönlümüzce gezelim, hayatımızı yaşamamıza müsaade tanıyalım, birbirimizi iyice tanıyalım; ondan sonra çocuk düşünürüz elbet. Bu görüşe sahip olan çok arkadaşım var etrafımda. Hepsinin düşüncesine saygı duyuyorum elbette. Bana bu düşünce uzak olsa bile..

         Üniversite biter bitmez çalışmaya başladım. Evlendiğimde 24 yaşındaydım. Eşimle tanıştıktan 1,5 yıl sonra evlendik. Yani öyle doya doya gezme, birbirimizi çok iyi tanıma şansımız olmadı. Tanıma kısmı zaten evlilik öncesi süreyle çok alakalı değil diye düşünüyorum. Daha çok aynı evi paylaştıktan sonra tanıma süreci başlıyor gerçek anlamda. 26 yaşımdayken anne oldum. İkimiz de erken yaşta anne baba olmayı istiyorduk. Evet, çocuk sahibi olmak çok zor. Her anlamda zor; özellikle ilk yıllarda gerçekten sosyal hayatın aşırı kısıtlanıyor, görüştüğün arkadaşlar daha çok çocuklu olanlara kayıyor, uykusuzluk ve yorgunluk beraberinde tahammülsüzlüğü getiriyor, öncelikler her zaman çocuğa göre belirleniyor ve bunun gibi birçok şey. Kısaca çok fazla sabır gerektiriyor çocuk sahibi olmak. Ama tüm bu olumsuzluklar şimdi yaşadığım mutluluğun yanında hafif kalıyor. Zaman geçtikçe eminim daha da basit görünecektir. Gerçek şu ki; çocuk sahibi olmayı düşünen çiftler eninde sonunda bu süreçleri yaşayacaklar. Yaş ilerlemeden ve dolayısıyla insanın daha enerji dolu, daha sabırlı olduğu dönemde bunu yaşaması daha iyi değil mi? Üstelik eğer babaanne veya ananne de çocuk bakımında devreye girecekse yaşın önemi daha da artıyor. İkinci çocuk planlanıyorsa da erken davranmak önemli. Çok ara vermeden ikinci düşünülüyorsa ayrı tabii. Ayrıca bunu yaşamış biri olarak söyleyebilirim ki ; çocuk büyüdüğünde de genç anne-baba ile iletişim daha farklı oluyor. Gezme tozma meselesine gelince; evet şu ara arkadaşlarımızın organize ettiği çoğu şeye katılamıyoruz. Çoğunlukla çocukla gidilebilecek yerlere gidiyoruz; ki genelde ev ortamları oluyor buluşma yerimiz bu yüzden. Ama Eda bu yaz kısmetse 1 yaşını bitiriyor ve biz her haftasonu bir yerlere gitmeyi planlıyoruz. Gerçekleştirebilir miyiz bilmiyorum ama 1 yaşındayken bile buna cesaret edebiliyorsak demek ki çok da öyle gezmeleri kısıtlayan bir şey yok ortada. Kişinin istemesiyle alakalı.

Ben bu konuda verdiğim kararların tamamen arkasında duruyorum. 20 li yaşlarım dolu dolu geçtiği için çok mutluyum. Eşimi ve biricik kızımı çok ama çok seviyorum, iyi ki erkenden girmişler hayatıma.