Sinyale gel

Sabah arabada geçen bir diyalog:

Eda: Anne ayaklarım seninkiler kadar olacak yakında az kaldı değil mi?

(Altında yatan sebebin topuklu ayakkabı giyebilecek olması düşünülmektedir)

Hatice: Evet kızım büyüyor ayakların.

Baba: Çabuk büyümek o kadar da güzel bir şey değil ama, küçük olmanın da çok güzel yanları var.

Hatice: Eveeeet, bir kere büyüdükten sonra tekrar geriye dönemiyorsun. Çocuk olmak da çok güzel bir şey.

Eda: Ama ben kardeşim olsun diye büyümek istiyorum.

Hatice-Bahadır aynı anda: Haaaa, ama onun için daha fazla büyümene gerek yok ki. Şu anda da kardeşin olabilir.

Eda: Ama ben onu kucağımda taşıyamam ki, çok ağır olur.

Hatice: Bence kucağa çok alıştırmayız zaten, yatağında yatar daha çok. Senin ana kucağın vardı ya, onda yatar sen minik minik sallarsın ordan.

Eda: Keşke ben de ana kucağında yatsammmm!

Hatice: Eee daha 5 dakika önce büyümek istiyordun :))))