Eski dostlar....

Özlemden doğan bu yazı ne zamandır aklımda. Bu sefer konu kızım, annelik, bebek bakımı, hiçbiri değil. Çok ama çok özlediğim sevgili dostlarım hakkında yazmak istiyorum.

Hayatımda ilk kez üniversite için şehirdışında tek başımaydım. Aileden ilk kez uzak kalan, sokağa çıktığında bir tane bile tanıdık görme ihtimali olmayan biri..Hala kulağıma zor geliyor. Okulun çok yakınında olması nedeniyle kayıt olduğum öğrenci yurdu; özel olmasına rağmen gayet konforsuz, açık büfe diye saydığı kahvaltıda peynir, domates, salatalıktan başka bir şey çıkarmayan, içi selam vermekten aciz şımarık ve evden ayrılmanın verdiği rahatlıkla çıldırmış öğrencilerle doluydu. Okul yeterince zor, Ankara sonbaharda bile soğuk ve yalnız olan herkes için olduğu gibi benim için de sıkıcıydı.

Küçücükken :)

Yalnızlığımı paylaşan ilk kişilerdendi canım dostum Suna. Tek kalıyordu odada. İzmirlilerin farklı olduğunu Suna ile öğrendim. Cıvıl cıvıl, renkli, hiç yorulmayan arkadaşımla Ankara artık soğuk gelmiyordu. Ne maceralar yaşadık. O sıkıcı yurdu da kalan insanları da görmeden kendi eğlencemize baktık. Alışveriş yaptık, geldik odamıza hemen aldıklarımızı denedik. Olur olmaz her şeye güldük. Odalarımız aynı değildi aslında. Suna yurtta bilgisayarı olan tek kızdı. İki kişilik odalarda bilgisayar yasaktı. Onun odasında daha çok vakit geçirmişizdir o yüzden. Dizi izlemek için bir şeyin karşısında o kadar uzun oturmayı sevmezdi ama yine de ben izlerken kendine meşgale bulurdu mutlaka. Suna’nın odası o kadar kıymetliydi ki bir gün Suna memleketteyken oda arkadaşımla temizlikçi abladan anahtarı istemiştik bir şey uydurarak. Amacımız televizyon seyretmekti. Suna’nın İzmir’den dönüp bizi odasında gördüğünde yaşadığı şaşkınlık hala aklımda. “Siz nerden çıktınız,kapıyı nasıl açtınız....”J Canım arkadaşım,canım.

Bir de fındık kurtlarım var. Seda ile Merve.. Şarap, konser, kahkaha, dedikodu, gözyaşı, kritik, alışveriş, inekleme, yeme-içme, kritik, arabesk, Tunalı, Tunus,salsa deneyimi, Saklıkent, Brothers, Shadow, Ankamall, sinema, tiyatro,kritik..ne ararsan, aklına ne gelirse. Biri içtiğinde deli gibi ağlar, avutamazsın. Sarhoş çünkü laftan mı anlar. Biri içer durmadan güler,susturamazsın. Koskoca dört sene,az değil. Paylaşmadığımız şey kalmadı. Ailemizden yakın olduk birbirimize. Birimizin bir ihtiyacı olsa öbürü hiç düşünmeden koşardı. Evde yalnız mıyım? Merve hemen atlar gelirdi gece yalnız kalmamam için, Seda güzel ailesiyle kaldığı evini açardı. Başımın sıkışması diye bir şey olamazdı. Öyle güzel dostlarım vardı işte.

Çok ama çok özlüyorum hepsini de. İş hayatı okul arkadaşlıklarına çok yabancı. Benim arkadaşlarım fesat değildi, kıskanç değildi, içten pazarlıklı değildi. O yüzden de dost oldukya zaten. O yüzden de hala dostuzya.. Uzaklar, öyle eskisi gibi görüşmek bir yana senelerce görmediğim oluyor ama her gün görüştüğüm arkadaşlarım bir yana onlar bir yana. Çok seviyorum üçünüzü de...

HB