Küçük bir itiraf

Kızım hayatıma girdiğimden beri günler su gibi hızlı akmaya başladı. Özellikle de işe başladıktan sonra tam bir koşuşturma havasına girdik. Sabah erkenden uyan, Eda’yı anneye bırak, işe git, akşam işten çık, annemlerde yemek ye (bu kısmı koşuşturmamı önemli ölçüde hafifletenlerden),eve dön, Eda’ya mama hazırla ve yedir, uyut, biberonlarını sterilizatöre koy ve doğru yatağa..Haftasonu da farklı değil aslında. Aralar iş yerine Eda’ya mama hazırlamak, yemek yedirmek, uyutmak ve onunla oynamak ile doluyor sadece. Yani yine 5 dakika oturmadan geçiyor. Asla şikayet etmiyorum. Çocuk bakmanın zaten kolay bir şey olmadığını biliyorum. Bebeği olan her ailede durumların az çok aynı olduğunun farkındayım. Hatta ben şanslı da sayılırım. Annemlerle aynı şehirde yaşıyorum ve anneciğim sağolsun her konuda bana destek. Sadece yapmayı özlediğim birkaç ufak şey var. Bir tanesi ayaklarımı uzatıp televizyon seyretmek. Dizi izlemeyi çok özledim. How i met your mother’ı açıp hiçbir şey düşünmeden sadece gülmeyi.. Seni engelleyen ne ki çocuk uyuduktan sonra izle televizyonunu diyenler olabilir. Yorgunluk olmasa yapılır da bu koşuşturma ona da izin vermiyor ne yazık ki. Uyku galip geliyor böyle isteklere.

Eda’nın ben evdeyken annemde olmasına sıcak bakmıyorum. Sebebi malum; zaten tüm gün göremiyorum çalıştığım için. Evde kaldığımda da birlikte olmayı istiyorum. Hele hele gece annemde kalmasına asla razı olmam çok gerekli bir durum olmadıkça. Anneme bazıları “gece niye bırakmıyorlar, her akşam alıyorlar mı” diye soruyormuş. Açıklama yapmaya bile gerek yok aslında. Bu yaşta bir çocuk annesinden ne olursa olsun ayrılmamalıdır bence. Belli bir yaşa geldiğinde zaten kendisi isteyip kalacaktır ama daha çok ufak bunun için.

Hal böyleyken açıktır ki daha benim bu özlediğim keyfim için daha önümde uzun bir süre var. Hayalini kurduğum şey, kızımın büyümesi ve üçümüzün bu keyfi sürmesi. Sorun değil, ben çizgi film de izlerim. Hatta Buz Devri’ni seyrederiz birlikte. Sünger Bob’u izleriz. Sinemaya gideriz. Sinemaya gitmeyeli o kadar çok zaman oldu ki..Eda’yı bırakıp gitsek de aklımız onda kalıyor. Hep aynı düşünce..Onunla vakit geçirmek varken... Büyüsün kuzum, hepsini birlikte yapalım inşallah..

HB