Fotoğraflarla Hamilelik Günlüğü-9

30. hafta

Bu haftanın sonunda evimiz misafirlerimizle şenlendi. Birkaç haftalığına da olsa annemler geldi. Onlarla birlikte Buket ablamlar ve Gökhan da haftasonu bizdeydi. Kalabalık güzeldir, zamanın nasıl geçtiğini anlamazsın. Keşke ben de biraz daha enerjik ve dinamik olabilsem ama 3’lü haftalarla birlikte iyice zorlaştı işim. 10 cm topuklu ayakkabıyla yürüyen bir kadından bile yavaş yürüyorum. Son 2 haftam, sonra evde yatış kısmetse.

31. hafta

Haftanın ilk gününde yemekhaneye yürüdüm. Ertesi gün bir panik, bir endişe. Günlükler 31. haftada bitecek diye ödüm koptu. Bebeğin sadece başı hareket ediyor sanki ve kanala girmeye çalışıyor gibi bir his. O gün işe gittim ama hiç yerimden kalkmadım desem yeridir. Magnezyum ve bol su ile toparladık çok şükür. Akşam eve gittiğimde de hemen yatağıma uzandım. İyice idrak etmiş oldum ki ben yürümemeliyim. İkea’ya gidip kızımız için bir şeyler almamız lazım. Hadi birçok şeyi internetten hallediyorum ama geri kalanları muhtemelen Bahadır gidip bensiz alacak. Hele İkea’nın içinde yorulmamak imkansız.

Hastaneye gelen misafirlere küçük hediyeler hazırlamak istiyorum. Etiketinden paketlemesine kadar her şeyine kendi elim değsin istiyorum. O nedenle hazır sipariş etmek yerine gerekli tüm malzemeleri alıyorum. İnşallah doğum iznine çıktığımda bunlarla meşgul olabilirim.

32. hafta

Yere düşürdüğüm çöpleri eğilip alamadığım için ufak bir çocuğun mama sandalyesinin altı gibiyse masam,

Öğlen yemeklerinde artık arkadaşlarıma ne aldırsam da sağlıklı beslensem diye düşünmekten gına geldiyse,

Etrafım burnunu silenlerle, aksıranlarla doluysa,

Ofisimiz 26 derece olduğundan yaz hamileliğini bana aratmıyorsa,

32.hafta da resmen bittiyse artık hakkımdır işgörmemek benim.

Yasal doğum iznim başladı. Doktorumun kararı yanısıra kendim de bu tarihte ayrılmayı istiyordum. Sonrasında ücretsiz izinlerle bir şekilde işbaşı tarihini öteleyeceğime göre önden çıkıp dinlenmek en iyisi. Bebeğim sağlıkla gelsin de niyetim en az 5 aylık olana kadar onunla kalmak. Bu da en erken ağustos sonunda işe döneceğim anlamına geliyor. Misssss. Geçici de olsa bir süreliğine işlerden uzak kalma fikri nasıl iyi geliyor. Gerçi ne kadar uzak kalınır bilinmez. Suni sancı sırasında ofisten bir iş sormak için aradıklarını da unutmuş değilim. Hayırlısı artık.

HB

Hazırlıklar

Hastaneye gelecek olan misafirlerimiz için birkaç ufak tefek şey hazırlamak istiyorum. Şeker hamuru denen katkılı şeyi sevmesem de pek güzel duruyor kendisiyle yapılan kurabiyeler. Ben de özendim işte. Bunun için de kalıp ve gerekli hammaddeleri aldım. Kendim yapmayı deneyeceğim. Aslında başta uğraşmayıp yaptırma fikrim vardı. Tanınmış yerler minicik kurabiyeler için kocaman fiyatlar söyledi. Bu işi evde yapanlar var ama hiç tanımadığım birine de güvenemedim. Nasıl bir ortamda yapılıyor, ne malzeme kullanıyor, temiz mi düzenli mi bilmeden…Çok süslü püslü profesyonel bir görüntü çıkmayacak ortaya bilsem de en azından kendim yapmış olacağım. Alışverişi de biraz abarttım gerçi. Öyle güzel malzemeler var ki sanki sürekli bu işi yapacakmışım gibi bir sürü merdane, kalıp filan aldım.

Yalnız bir konuda tükürdüğümü çok fena yaladım. Hayır çok eskiden söylemiş olsam bir derece, daha birkaç hafta önce dalga geçtiğim şeyi şimdi kendim yapıyorum. Lohusa terliği.. Hala gösterişe meraklı değilim ama instagramda bir bayan çok güzel modeller yapıyordu, dayanamadım sipariş ettim. Elime geçtiğinde fotoğrafını paylaşırım. Aslında çarşıya çıkma şansım olsa benzerini çok rahat yapabilirdim, ama ne o kadar yol gitmeye halim var ne de dükkan dükkan gezmeye. O da hazır oluversin artık.

Bu kadar kuru, fotoğrafsız bir yazı okutmamın acısını çok yakında çıkaracağım inşallah. Blogda olmaz instagramda olur. Çok kısa bir süreliğine bol vakitli bir Sade Anne olacak karşınızda.

HB